روغنهای معدنی
روغنهای معدنی از نفت خام حاصل میشند. نفت خام مخلوطی از هیدروکربنها میباشد و محتویات غیر هیدروکربنی بر اساس نوع نفت خام متغیر است.[1]
متوسط ترکیب مولکولی نفت خام به شرح زیر است:
%87- 82 ( C) کربن
%15-10 ( H) هیدروژن
%7 – 01/0 ( S) گوگرد
%2 - 0 ( O) اکسیژن
%8/0 - 0 ( N) نیتروژن
%1/0 – 0 فلزات
نفت خام نه تنها برای تولید قدرت استفاده میشود بلکه به عنوان ماده اولیه نیز محسوب میشود. عملیات ساخت روغن پایه شامل مراحلی میشود که طی آن مواد نامرغوب از برش روغن جدا شده و یک روغن پایه با کیفیت مورد نظر تولید میشود. شمای ساده جریان روغنسازی در مراحل زیر صورت میپذیرد:
1- تقطیر در خلاء
2- آسفالتگیری
3- استخراج آروماتیکها
4- واکسگیری
5- هیدروژنه کردن
گروهبندی روغنهای معدنی
روغنهای معدنی مخلوط هیدروکربنها میباشند. جدول 1، ساختار ترکیبات هیدروکربنی را برای شش نوع مختلف از مولکول هیدروکربن نشان میدهد.
بطور کلی، روغنهای معدنی مخلوط ترکیبات هیدروکربنی اشباع شده و غیر اشباع زنجیرهای و حلقوی میباشند.
روغنهای معدنی به صورت ساده به طبقههای زیر دستهبندی میشوند:
- روغنهای پارافینی که بیش از 75 درصد پارافین دارند.
- روغنهای نفتنی که بیش از 75 درصد نفتن دارند.
- روغنهای آروماتیک که بیش از 50 درصد آروماتیک دارند.
روغنهای پارافینی
روغنهای با پایه پارافینی تهیه شده از نفت خام، از مقدار نسبتاً زیادی آلکان تشکیل شده است. روغن پایه خاورمیانه و دریای شمال از نوع پارافینی میباشد. فرآیند تهیه آن حذف آروماتیکها و مومگیری میباشد.
روغنهای با پایه پارافینی دارای خواص ویسکوزیته / دمای خوب، شاخص گرانروی بالا، عملکرد مناسب در دمای پایین و پایداری خوبی در مقابل اکسیداسیون دارند. در اصطلاحات صنایع نفت نام حلال خنثی (SN) به روغن پارافینی اطلاق میگردد که در آن حلال اشاره به روغن پایهای دارد که با حلال تصفیه شده و خنثی به معنا آن است که PH آن خنثی است. روغنهای پارافینی که دارای شاخص گرانروی بسیار زیاد هستند را با علامت اختصاری (HVI) مشخص میکنند.
شامل 74 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق روغنهای روان کننده