فکر اولیهی لولههای حرارتی در ابتدا به وسیلهی R.S.Gaugler در سال 1942 پیشنهاد شد. اما تا سال 1962 طول کشید تا G.M.Grover مهندسی که در لسآلاموس روی خنک کاری سیستم های تولید انرژی اتمی در فضا کار می کرد، آن را اختراع کند.
لوله ی حرارتی وسیله ای است که می تواند مقادیر بزرگی از گرما را با اختلاف دمای اندک به سرعت میان منبع گرم و منبع سرد انتقال دهد. شاید به همین جهت از لوله ی حرارتی به عنوان ابررسانا یاد می شود. بازدهی بالای آن ها در انتقال حرارت برجسته است، به طوری که یک لوله ی حرارتی با جداره ی مسی از لوله ی تو پر مسی از همان ابعاد بسیار پر بازده تر است. لوله های حرارتی در اشکال و ابعاد گوناگون ساخته می شوند و از ابزار های دیگر انتقال حرارت، سبک تر هستند و محدودیت های کمتری دارند.
مکانیزمهای معمول و مرسوم انتقال حرارت در مهندسی به منظور ایجاد سرمایش و گرمایش ، نیاز به توان خارجی ، صرف هزینه جاری علاوه بر هزینه ساخت اولیه و در اغلب موارد دارای قطعات متحرک هستند . با این وجود ، یک لوله حرارتی ( heat pipe ) وسیله ای نسبتا ساده است که بدون هیچ قسمت متحرکی ، قابلیت انتقال مقادیر زیادی حرارت را در فواصل مختلف دارد . جذاب ترین مشخصه لوله حرارتی این است که در این سیستم ، نیاز به انرژی خارجی نیست و لوله حرارتی فقط با اعمال گرما فعال می شود و در عین حال دارای ضریب رسانایی گرمایی موثر و بسیار بالایی است . دراین بخش از سری مقالات لوله حرارتی به معرفی ، بیان مزایا و ساختار کلی این پدیده جذاب تاسیساتی پرداخته شده است .
شامل 4 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله لوله حرارتی