پایان نامه کارشناسی ارشد حسابداری
131 صفحه
چکیده:
هدف این پژوهش بررسی تأثیر سیاست متهورانه مدیریت سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت ها می باشد. در این پژوهش تاثیر تغییر ساختار دارایی های سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت ها و رابطه سیاست های سرمایه در گردش (تامین مالی و سرمایه گذاری) با استراتژی های سودآوری (بازده دارایی ها و کیو توبین) در شرکت های عضو نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. از متغیرهای اندازه، رشد و اهرم مالی به عنوان متغیرهای کنترلی استفاده شده است. در راستای این هدف، داده های 8 ساله (1383-1390) هفتاد و یک شرکت غیر مالی از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بصورت سالانه با روش نمونه گیری حذفی سیستماتیک مورد مطاله قرار گرفتند. آزمون فرضیات پژوهش با استفاده از مدل رگرسیون چندگانه در قالب داده های ترکیبی انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهند، اگر شرکت ها بیشتر از دارایی های جاری در سرمایه در گردش سرمایه گذاری کنند، سودآوری آن ها افزایش خواهد یافت. همچنین رابطه نسبت تامین مالی سرمایه در گردش با نسبت بازده دارایی ها معنای آماری ندارد. اما با افزایش نسبت تامین مالی سرمایه در گردش نسبت کیو توبین (ارزش بازار) افزایش می یابد. به نظر می رسد سرمایه گذاران علاقهمندند بیشتر در شرکت هایی سرمایه گذاری کنند که رویکرد متهورانه تامین مالی سرمایه در گردش را دارند، زیرا آن ها تصور می کنند سهام چنین شرکت ها یی در بازار با ارزش تر است.
واژگان کلیدی: مدیریت سرمایه در گردش، سیاست های متهورانه، سرمایه گذاری، تامین مالی، سودآوری
تاثیر سیاست متهورانه مدیریت سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
