پایان نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
136 صفحه
چکیده:
خداجویی و خداشناسی یکی از خواسته ها و نیاز های اصلی بشر است. فردوسی شاعری یکتاپرست است و سراسر شاهنامه سرشار از نام و یاد خداست در واقع تمام تار و پود شاهنامه متأثر از بینشی توحیدی است و این نتیجه تاثیر مستقیم عقاید فکری و مذهبی فردوسی در شاهنامه است. فردوسی اشعار خود را با حمد خدا آغاز نموده و این روش پسندیده را در همه ی باب ها و فصول دیگر نیز تکرار کرده است خدا شناسی در توحید یکی از محورهای اساسی شاهنامه است . کسی که شاهنامه را با دید تحقیقی می خواند ناخود اگاه در ذهنش یک محور فکری که دارای وحدت کلی و یکپارچگی است تداعی می شود این محور فکری همان قوای اهریمنی و نیروهای یزدانی و خیر است. درگیری این دو مبدأ خیر و شر که متاثر از آیین باستانی ایران قدیم است در شاهنامه به صورت یک جریان فکری دنباله دار ادامه دارد و در هر بخش سنبل ها و نمودهای خاصی به خود می گیرد .
واژه های کلیدی: ایزد ، خداشناسی ، یکتا شناسی ، خیر و شر ، ایران باستان
تاثیر دین زرتشتی بر دیدگاه شاهنامه درباره خداوند
