ویتامین "ب-1" تیامین نیز خوانده میشود. شما برای شکستن کربوهیدرات های بدنتان نیاز روزانه به این ویتامین دارید. انرژی آزاد شده از این سوخت و ساز صرف فعالیتهای تنفسی و حرکتی بدن میشود. ناکافی بودن ویتامین "ب-1" در رژیم غذایی منجر به بیماری «بربری» میشود. در این بیماری سیستم عصبی و قلب گرفتار هستند. الکلی ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند زیرا مصرف زیاد الکل ذخائر ویتامین "ب-1" بدن را کاهش می دهد.
موارد استفاده
استفاده مهم ویتامین "ب-1" در بهبود علایم بیماری "بربری" است. این علایم شامل درد، ورم، قرمزی دست ها و پاها و احساس سوزن سوزن شدن و مورمور شدن در دستها و پاهاست. گیجی و از دست دادن حافظه نیز از علایم بالقوه این بیماری هستند.
علایم دیگر "بربری" شامل اشکال در نفس کشیدن، ورم پاها و افزایش ضربان قلب است. بعضی از دیورتیک ها (ادرارآور) باعث از دست دادن این ویتامین از طریق ادرار شده باعث کمبود آن میشوند.
تحقیقات اخیر نشان می دهد که ویتامین "ب-1" در درمان نارسایی احتقانی قلب مؤثر است. ویتامین "ب-1" همچنین در شیمی درمانی سرطان نقش منفی بازی می کند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف زیاد این ویتامین در طی شیمی درمانی باعث رشد سریع تومور میشود.
منابع غذایی
حبوبات و گوشت خوک منابع غنی از ویتامین "ب-1" هستند. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل برنج پرقوت سفید، دانه های گل آفتابگردان، بادام زمینی، سبوس گندم، مخمر آبجو، شیر سویا، لوبیا و ....
شیر، میوه جات و سبزیجات اگر به میزان کافی مصرف شوند منابع خوبی برای ویتامین "ب-1" هستند.
اشکال دیگر
ویتامین "ب-1" به نام های "تیامین هیدروکلرید" و "تیامین مونونیترات" وجود دارد. این ماده به صورت قرص یا کپسول در فرم مولتی ویتامین شامل قابل جویدنی برای بچه ها و شکل مایع، به صورت ترکیب ب- کمپلکس و یا به تنهایی قابل دسترس است.
نحوة مصرف
برای جلوگیری از بیماری کمبود ویتامین "ب-1" بزرگسالان بین 1/1 تا 1/5 میلی گرم از این ویتامین را همراه با آب ترجیحاً بعد از غذا، روزانه مصرف کنند.
خانم های حامله روزانه 1/5 میلی گرم و زنان شیرده 1/6 میلی گرم از این ویتامین در روز استفاده کنند. قبل از دادن مکمل ویتامین "ب-1" به بچه ها با پزشک مشورت کنید. در صورتی که خانم حامله بخواهد از این ویتامین استفاده کند نیز باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کند.
تداخل های احتمالی
میزان جذب ویتامین ب-1 در افرادی که الکل زیاد مصرف می کنند، کاهش می یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین "ب-1" با پزشک مشورت کنید.
ویتامین ب-2 (ریبوفلاوین)
ریبوفلاوین که به نام ویتامین "ب-2" نیز شناخته میشود باعث آزاد سازی انرژی از کربوهیدراتها، پروتئین و چربی می شود. ریبوفلاوین برای تکثیر، رشد و ترمیم پوست، مو، ناخن و مفاصل ضروری است. همچنین برای سیستم ایمنی که بدن را در مقابل بیماریها حفاظت می کند، لازم و مهم است.
موارد استفاده
ریبوفلاوین در پیشگیری و درمان بیماریهای زیر مؤثر و مفید است:
• سردرد میگرنی، ریبوفلاوین در پیشگیری از سردرد میگرنی مؤثر اس. مطالعات نشان می دهد که مکمل هایی که حاوی ریبوفلاوین هستند بیشتر از آسپیرین در پیشگیری از سردردهای شدید مؤثرند.
• آب مروارید. کمبود ریبوفلاوین می تواند باعث آب مروارید شود. ریبوفلاوین برای فعالیت آنزیم هایی که باعث تقویت بینایی شما میشود ضروری و حیاتی است. کمبود ریبوفلاوین در افراد مسن نسبتاً شایع است. قبل از مصرف بیش از حد مجاز توصیه شده (RDA) برای پیشگیری از آب مروارید، با پزشک مشورت کنید.
• مکمل های ریبوفلاوین در درمان «کم خونی داسی شکل» مؤثرند. این ماده همچنین اثر مکمل های آهن را در درمان کم خونی، افزایش می دهد.
• روماتیسم مفصلی. مقدار خیلی کم ریبوفلاوین در رژیم غذایی می تواند فرد را در معرض خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار دهد. مکمل های حاوی ریبوفلاوین می تواند از پیشرفت علایم جلوگیری کند.
ریبوفلاوین در موارد زیر نیز مفید و مؤثر است:
• نشانه های "سندرم تونل کارپال" را بهبود می بخشد.
• کاهندة اثرات استرس.
• مشکلات پوستی از قبیل آکنه (مخصوصاً آکنه روزاسه)، ورم پوست، اگزما، و زخم ها با مصرف مکمل های ریبوفلاوین بهبود می یابد.
• گرفتگی عضلانی را بهبود می بخشد.
• بدن را در مقابل انواع مشخصی از آسیب سلولی در طی حمله یا سکته قلبی ایجاد میشود، حمایت می کند.
• عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهد.
منابع غذایی
بهترین منابع ریبوفلاوین شامل مخمر آبجو، بادام، گوشت اندام، غلات، سبوس گندم، چمن برنجی، قارچ، سویا، شیر و اسفناج.
ریبوفلاوین به آرد و حبوبات اضافه میشود. ریبوفلاوین در اثر نور و قلیا نظیر جوش شیرین از بین می رود. این ماده توسط حرارت از بین نمی رود. اگرچه در داخل آبی که در حال پختن است، نفوذ می کند. برای حفظ محتوی ریبوفلاوین غذاها آنها را باید دور از نور قرار داد.
اشکال دیگر
مکمل های ریبوفلاوین به 2 صورت قابل دسترسی سهتند: ساده و فعال شده. این ماده همچنین در مولتی ویتامین ها و ویتامین های ب - کمپلکس نیز به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی یافت میشود.
نحوة مصرف
میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی شامل موارد زیر است:
• بچه های 1 تا 3 سال: 0/5 میلی گرم در روز.
• بچه های 4 تا 8 سال: 0.6 میلی گرم در روز.
• بچه های 9 تا 13 سال: 0/9 میلی گرم در روز.
• پسران 14 سال: 1/3 میلی گرم در روز.
• دختران 14 تا 19 سال: 1/0 میلی گرم در روز.
• زنان حامله: 1/4 میلی گرم در روز.
• زنان شیرده: 1/6 میلی گرم در روز.
قبل از دادن ریبوفلاوین به بچه ها با پزشک مشورت کنید.
موارد احتیاط
مسمویت با ریبوفلاوین بندرت اتفاق می افتد. واکنش های ایجاد شده ناشی از مصرف میزان زیاد این ماده شامل خارش، بی حسی و کرختی، احساس سوزن سوزن شدن و حساسیت به نور است. مصرف میزان زیاد ریبوفلاوین می تواند بر روی نتایج آزمایشات تجزیه ادرار اثر بگذارد.
تداخل های احتمالی
• داروهای سولفا، داروهای ضد مالاریا، مسهل ها و الکل می تواند مانع از تأثیر مفید ریبوفلاوین شود.
• مصرف زیاد ریبوفلاوین از باربیتورات ها باعث کاهش اثر ریبوفلاوین میشود.
• بیماریهای مشخص کبدی می تواند برروی عمی ریبوفلاوین اثر بگذارد.
• ریبوفلاوین برای فعال شدن ویتامین "ب-6" ضروری است.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ریبوفلاوین با پزشک مشورت کنید
ویتامین ب-3 (نیاسین)
ویتامین "‘-3" یا نیاسین عضوی از خانوادة ویتامین های "ب" است. این ویتامین محلول در آب است و این بدان معنی است که در بدن ذخیره نمیشود و برای برطرف کردن نیازهای بدن به طور مرتب و روزانه باید مصرف شود. دو شکل از ویتامین "ب-3" وجود دارد:
نیاسین (به عنوان اسید نیکوتینیک نیز شناخته میشود) و نیاسین آمید (نیکوتین آمید نیز گفته میشود). هر 2 فرم این ویتامین به عنوان یک مادة مغذی در بدن به یک طریق مؤثرند اما موارد استفاده آن در درمان بیماریها متفاوت است.
بدن شما برای تبدیل کربوهیدرات به انرژی نیاز به ویتامین ب-3 دارد. بدون ویتامین ب-3 سیستمهای بدن شما متوقف خواهند شد. ویتامین "ب-3" همچنین باعث شکستن چربی و کلسترول میشود بنابراین نیاسین (اسید نیکوتنیک) یک عامل ایجاد کننده کلسترول خوب برای بدن است.
شامل 27 صفحه word
دانلود مقاله همه چیز در مورد ویتامین ها
