شرح مختصر : مدرسه نهادی اجتماعی است و نمایانگر فرهنگی است که به کودک طرز فکر و جهان بینی خاصی را منتقل می کند. در جوامع صنعتی کودکان بین پنج تا هفت سالگی مدرسه را آغاز می کنند. مدرسه نظام اجتماعی کوچکی است که کودکان در آن قواعد اخلاقی، عرف اجتماعی، نگرشها و شیو ههای برقراری ارتباط با دیگران و نیز مهارتهای تحصیلی را می آموزند . متأسفانه مهارتهای اجتماعی به عنوان جزئی از دروس مدرس های همیشه مورد بی توجهی قرار گرفته است و فقط زمانی به این مهم توجه می شود که دانش آموزان از خود رفتاری نامناسب، مغایر با آنچه مورد نظر اولیا می باشد، نشان دهند. احتمالا وجود چنین وضعیتی مربوط می شود . به تأکید بیش از اندازه بر آموزش محدود مهارتهایی که از دیدگاه معلمان با ارزش است و عدم احساس مسئولیت در آموزش مهارتهای اجتماعی از طرف آموزگاران، گویی که این امر جزئی از مسئولیت آنها نمی باشد. فرایند کسب مهارتهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی کودکان در روان شناسی شناختی و خصوصًا در مبحث شناخت اجتماعی مورد بحث قرار گرفته است . از مهارت اجتماعی تعاریف زیادی شده است. شناخت و مهارت اجتماعی را فرایندی می دانند که کودکان را قادر می سازد تا رفتار دیگران را درک و پیش بینی کنند، رفتار خود را کنترل نمایند و تعاملات اجتماعی خود را تنظیم نمایند. یکی از نظریه های جدید در مبحث شناخت اجتماعی که به بررسی مهارت اجتماعی در مورد پردازشگری اطلاعات اجتماعی پرداخته است. در مورد پردازشگری اطلاعات اجتماعی است. برحسب این نظریه برای اینکه تعامل اجتماعی به صورت مناسب تحقق یابد لازم است که محرک اجتماعی به درستی رمزگردانی شده و با دیگر اطلاعات مربوط مقایسه و تفسیر گردد . هر چه محرک اجتماعی بهتر پردازش شود، لیاقت و مهارت اجتماعی کودک بیشتر و تعامل او با دیگران موفقیت آمیزتر خواهد بود.
فرمت: PDF در 86 صفحه
پایان نامه با موضوع: بررسی میزان اثر بخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر عزت نفس دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران
