چکیده : رقابت پذیری معیاری کلیدی برای ارزیابی درجه موفقیت کشورها، صنایع و بنگاه ها در میدان های رقابت سیاسی، اقتصادی و تجاری
به حساب می آید، بدین معنی که هر کشور، صنعت یا بنگاهی که از توان رقابتی بالایی در بازارهای رقابتی برخوردار باشد، می توان گفت که از
رقابت پذیری بالاتری برخوردار است. همچنین ایجاد فضای رقابتی در جامعه و ارتقای سطح رقابت پذیری داخلی و بین المللی، زمینه های لازم
برای ورود به فرآیند جهانی شدن را فراهم 1(. بدین جهت مقاله حاضر با توجه به اهمیت و ، می آورد )کونانی، پورگراوندی و گراوند، 2931
جایگاه صنعت داروسازی به لحاظ اثرگذاری بر سلامت جامعه و نیز سودآوری در عرصه جهانی تلاش دارد رقابت پذیری بین المللی صنعت
داروسازی ایران را با استفاده از شاخص های جدید رقابت پذیری مورد برآورد و بررسی قرار دهد. در این راستا از شاخص های ایستا و پویای
تجارت درون صنعت، اعم از شاخص موزون گروبل و لوید به همراه تفکیک تجارت درون صنعت به تجارت درون صنعت افقی و عمودی و
2931 استفاده شده است. برای این منظور از آمار و اطلاعات سازمان گمرک - شاخص های نسبی برولهارت و اظهر و الیوت، در دوره زمانی 32
جمهوری اسلامی ایران از طریق تبدیل کدهای 8 رقمی HS به کدهای 6 رقمی برای تمامی گروه کالاهای صنعت داروسازی استفاده شده
است. بر اساس نتایج به دست آمده، تجارت درون صنعت بخش داروسازی در سطح بسیار پایینی قرار داشته و قسمت عمده ی این تجارت را
تجارت درون صنعت عمودی تشکیل داده است. همچنین بر اساس نتایج شاخص های پویای تجارت درون صنعت، علیرغم روند نسبتاً رو به
رشد تجارت درون صنعت حاشیه ای، میزان تغییرات تجارت درون صنعت در طی زمان بسیار ناچیز و اندک بوده و به طور کلی رقابت پذیری
این صنعت بسیار پایین و پرنوسان می باشد.
چاپ شده در کنفرانس ملی رویکردهای نوین در مدیریت کسب و کار
مقاله با عنوان رقابت پذیری بین المللی صنعت داروی ایران
