خلاصه پایان نامه:
در این تحقیق، از روش الگوریتم ژنتیک کلاسیک برای بهینه نمودن (حداقل نمودن وزن سازه) سازه های فضایی (خرپای فضایی و قاب خمشی سه بعدی) با رفتار خطی و غیرخطی هندسی استفاده شده است. سطح مقطع اعضاء بعنوان متغیرهای اصلی مسئله در نظر گرفته شده اند. قیود مربوط به اندازه سطح مقطع برای تعیین طول هر رشته که شامل کلیه متغیرهای مسئله در مبنای دو می باشد، بکار می رود و سپس جمعیت اولیه بطور تصادفی تولید می شود. مقادیر عددی متغیرها در هر رشته در مبنای اعشاری، محاسبه شده و برای تعیین تنش و جابجایی گره ها مورد استفاده قرار می گیرد.
برای تحلیل خطی از نرم افزار SAP90 و برای تحلیل غیرخطی از نرم افزار EMRCNISA استفاده شده است. با استفاده از تابع جریمه خارجی، مسئله با قیود تنشی و جابجایی، به یک مسئله نامقید تبدیل می شود. مقادیر برازندگی هر رشته، محاسبه شده و مرحله تکثیر (تکرار شدن رشته های بهتر) انجام می شود. سپس عملگر تقاطع به منظور تبادل اطلاعات بین رشته های انتخاب شده از مرحله تکثیر، تعداد مشخصی از آن ها را بطور تصادفی جفت می نماید و در نهایت عملگر جهش با احتمال بسیار کم، با تغییر در بعضی از بیت ها، یک تولید از جمعیت جدید را کامل می نماید.
پایان نامه رشته عمران کاربرد الگوریتم ژنتیک در بهینه یابی وزنی قاب های فلزی سه بعدی با رفتار غیرخطی هندسی
