دو موضوع ریسک و بازده،موضوع های اساسی در نظریات سرمایه گذاری هستند و در این مورد دو دیدگاه بسیار مهم وجود دارد که بر اساس آن،نخست،سرمایه گذاران فقط زمانی ریسک را تحمل می کنند که بازده اضافی به دست آوردند و بعد ریسک با تنوع بخشی کاهش مییابد.
بازده
سرمایه گذاران د ربازارهای سهام در پی حداکثر بازده خود هستند.آنان در پی سهامی هستند که به نظر آنها، بهترین سهام باشند و همواره تمایل دارند تنها این سهام نگهداری کنند.اما بیشتر سرمایه–گذاران قادر به این کار نیستند زیرا آنان نمیتوانند با اطمینان بهترین سهام را بشناسند و در حقیقت، همواره این امکان نیز وجود دارد که سهام خوب انتخاب شده توسط سرمایه گذاران به سهام بد تبدیل شود.
ریسک
سرمایهگذاران با توجه به تأثیر شرایط عدم اطمینان روی پیامدها،علاوه بر در نظر گرفتن بازده، ریسک سرمایهگذاری را مورد توجه قرار میدهند.نگهداری تعدادی سهام مختلف،ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهد زیرا همۀ سهام در بازار دارای رفتار همسانی نیستند.
تنوع بخشی
اگر در یک سبد سرمایهگذاری تشکیل شده،تعداد سهام افزایش یابد از میزان نوسانپذیری بازده سبد سرمایهگذاری کاسته میشود.برای مثال،گرم شدن آب و هوا، بازار چتر را خراب میکند ولی باعث رونق فروش بستنی میشود.بنابراین،اگر کسی مالک سهام شرکتهایی در هر دو این صنعتها باشد میتواند خود را از تأثیرات آب و هوا حفظ کند اما اگر سهام یکی از این دو را داشته باشد گرمای هوا، او را تحت تأثیر قرار میدهد.
باید توجه داشت که تنوع بخشی سهام، تمام ریسک را از بین نمیبرد و ریسک سیستماتیک یا بازار را نمیتوان با تنوع بخشی از بین برد. در رابطه با تنوع بخشی سهام، این سؤال نیز مطرح است که این کار با چه سرعتی، ریسک سهام را کاهش میدهد؟
مطالعات متعدد نشان میدهد که برای کاهش ریسک سهام، به ضرورت لازم نیست که در سبد سرمایهگذاری،تعداد زیادی سهام وجود داشته باشد و با داشتن 10 یا به طور تقریبی 20 سهم هم میتوان به میزان زیادی ریسک غیرسیستماتیک را حذف کرده و سبد سرمایهگذاری را به طور اساسی از ریسک سیستماتیک غیرقابل اجتناب دور کرد.
به همین دلیل در برخی از متون آموزشی گفته شده است که سرمایهگذاری برای به دست آوردن مزایای تنوع بخشی سهام تنها به داشتن 10 الی 20 سهم در سبد سرمایهگذاری خود نیاز دارند.
لازم به توضیح است که تجزیه و تحلیلهای پیش گفته با این فرض صورت میگیرد که انتخاب اوراق بهادار در سبد سرمایهگذاری به صورت تصادفی انجام شود.
بنابراین اوراق بهاداری که بازدۀ آنها همراه با سایر اوراق بهادا(مانند سهام شرکتهای یک صنعت)تغییر میکند نسبت به اوراق بهاداری که بازدۀ آنها کمتر به سایر اوراق بهاداری که بازدۀ آنها کمتر به سایر اوراق بهادار وابسته است تأثیرپذیری کمتری از تنوع بخشی اوراق بهادار دارند.اهمیت تنوع بخشی در ساختار سبد سرمایهگذاری و اهمیت هم بستگی بازدههای بین داراییها،برای اولین بار توسط هری مارکوتیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.او نشان داد که هر کس برای ساختن یک سبد سرمایهگذاری کارا دارای بالاترین ریسک برای یک بازدۀ خاص، نیاز دارد که بازدۀ مورد انتظار هر دارایی، انحراف معیار و هم بستگی بازدۀ داراییها را بشناسد.
فهرست مطالب
ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک.. 2
مقدمهای بر صندوقهای سرمایهگذاری مشاع.. 4
بخش اول – شرکتهای سرمایهگذاری: تعریف و انواع آنها.. 7
2- انواع شرکتهای سرمایهگذاری.. 8
بخش دوم- صندوق سرمایهگذاری مشاع- ماهیت، فرایند شکلگیری و ارکان صندوق 9
بخش چهارم- ویژگیهای صندوقهای سرمایهگذاری مشاع و اوراق مشاع.. 16
بخش پنجم- شرکتهای سرمایهگذاری در ایران.. 28
الزام فرهنگ سازی و آموزش در بازار سرمایه.. 43
صندوقهای قابل معامله در بورس 69
پایاننامه-بازده،ریسک و تنوع بخشی(83صفحه)
