دانلود مقاله جمهوری دمکراتیک خلق کره

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله جمهوری دمکراتیک خلق کره دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

الف – وضعیت جغرافیائی و طبیعی
(1) موقعیت و اهمیت استراتژیک :
جمهوری دمکراتیک خلق کره در نیمکره شمالی ، نیمکره شرقی در شرق آسیا و در کناره غربی دریای ژاپن و شرق خلیج کره واقع شده است . این کشور در موقعیت 37/41 درجه تا 43 درجه عرض شمالی و 18/124 درجه تا 41/130 درجه طول شرقی قرار دارد . کره شمالی از شمال به روسیه دارای 5/16 کیلومتر ، از شمال و شمال غربی با چین دارای 1360 کیلومتر و در جنوب با کره جنوبی دارای 248 کیلومتر مرز مشترک می باشد .
شبه جزیره کره از نظر ژئواستراتژیکی موقعیت ویژه ای را در شرق آسیا دارا بوده و به عبارتی دروازه شرقی آسیا برای غرب محسوب می شود . این ویژگی موجب شده است تا این منطقه طی قرن های گذشته همواره مورد توجه و طمع قدرتهای بزرگ قرار داشته و محور رقابت قدرتهای بزرگ بوده باشد زیرا در یک سوی این شبه جزیره ژاپن ، اقیانوس آرام و آمریکا و در سوی دیگر روسیه و چین قرار گرفته است . به عبارتی شبه جزیره کره فصل مشترک منافع قدرت های بزرگ است که در نهایت با تشکیل دو اردگاه شرق و غرب شبه جزیره کره نیز به دو بخش شمالی و جنوبی پس از جنگ جهانی دوم تقسیم گردید که بخش شمالی آن حوزه نفوذ بلوک کمونیسم و بخش جنوبی حوزه نفوذ نظام کپیتالیسم قرار گرفت .
موقعیت کلیدی این منطقه به نحوی بوده است که حتی فروپاشی شوروی به عنوان بزرگترین حامی کره شمالی و پایان دوران جنگ سرد نیز نتوانست به رقابت قدرتهای بزرگ در این منطقه خاتمه دهد . تداوم حضور یک صد هزار نظامی آمریکا در این منطقه که بخش عمده آن در خاک ژاپن و کره جنوبی مستقر گردیده است خود بزرگترین دلیل برای اهمیت این منطقه راهبردی است . بر این اساس در حال حاضر نه تنها مقامات دو کره در تحولات و جهت گیری های شبه جزیره کره نقش آفرینی می نمایند بلکه آمریکا ، روسیه ، چین و ژاپن مستمراً و مستقیماً تحولات این منطقه را دنبال نموده و تلاش پیگیری را برای تأثیر گذاری بر تحولات آن دنبال می نمایند .
(2) مساحت :
شبه جزیره کره کلاً 222418 کیلومتر مربع مساحت دارد که کره شمالی با وسعت 122762 کیلومتر مربع ( در حدود 150 کیلومتر مربع آن قلمرو آبی ) ، 55٪ از کل مساحت شبه جزیره کره را تشکیل می دهد .
(3) شرایط طبیعی :
این کشور ، کشوری کوهستانی بوده که اکثر مناطق آن پوشیده از جنگل است ، حدود 78٪ اراضی این کشور را کوهها و جنگلها پوشانده ، 3٪ آن باتلاقی و جلگه ای و 19٪ آن اراضی قابل کشت می باشد .
(الف) ارتفاعات :
بلندترین نقطه این کشور کوه پک توسان به طول 2750 متر و پست ترین نقطه این کشور در سواحل شرقی این کشور و در کنار دریای ژاپن هم سطح آب های آزاد است .(صفر) شبه جزیره کره دارای بیش از 50 کوه با ارتفاع بیش از 2000 متر می باشد که عموماً در بخش شمالی قرار گرفته است.
- حوادث طبیعی :
خشکسالی بهاری و به دنبال آن چندین سیل متوالی - طوفان های گاه و بیگاه دریای چین در اوایل پاییز .
- موضوعات رایج محیطی :
آلودگی آب ، حمایت های ناکافی برای آب آشامیدنی ، مرض های ناشی از مصرف آب سیلاب – قطع درختان جنگلی – فرسایش خاک – عقب ماندگی .
(ب) رودخانه ها :
بلندترین رودخانه این کشور آمنوک ( یالو ) به طول 806 کیلومتر بوده ( در نواحی مرزی میان کره شمالی و چین ) و دومین رود بلند این کشور رود تومن به طول 521 کیلومتر است ( در نواحی مرزی این کشور با چین و روسیه ) و سومین رود بزرگ این کشور رود ته دونگ گانگ می باشد که سرچمشه آن از مرکز این کشور و از ارتفاع رانگ ریم به سوی پایتخت آغاز و پس از عبور از مرکز شهر پیونگ یانگ در بندر نامپو وارد دریای زرد در غرب این کشور می شود . طول این رود در حدود 450 کیلومتر بوده و علاوه بر تأمین آب آشامیدنی پایتخت و شهرهای اطراف ، ده ها هزار هکتار از اراضی کشاورزی منطقه ای را نیز آب یاری می کند .

(پ) سواحل :
شبه جزیره کره دارای 8593 کیلومتر نوار ساحلی می باشد که کره شمالی 2498 کیلومتر
از این نوار ساحلی را تشکیل داده است که 1598 کیلومتر آن در سواحل شرقی و 900 کیلومتر
از آن در سواحل غربی واقع می باشد .
(ت) بنادر و سدهای مهم :
بنادر نامپو ( در 50 کیلومتریجنوب غربی شهر پیونگ یانگ ) ، ون سان ( در 200 کیلومتری شرق پایتخت ) ، ناجین و هونگ نام ( در شرق ) و آن جو و اینچون ( در غرب ) مهمترین بنادر کره شمالی است . این کشور دارای 12 سد بزرگ و 186 سد کوچک و حدود 1700 دریاچه مصنوعی بوده و مهمترین سد این کشور با هدف دفاعی برای جلوگیری از نفوذ نیروهای دریایی دشمن از مسیر رودخانه و همچنین تداخل آب شیرین رودخانه با آب دریا به طول 8 کیلومتر در منطقه بندر نامپو در مدخل ورودی رودخانه ته دونگ گانگ به دریای زرد احداث شده است .
(ث) جزایر :
این کشور دارای 190 جزیره کوچک و بزرگ می باشد که در حدود 128 جزیره در سواحل شرقی و 62 جزیره در سواحل غربی واقع شده است . اکثر جزایر این کشور در حدود 8 تا 12 کیلومتر از سواحل فاصله دارند .

(ج) آب و هوا :
آب و هوای کره شمالی در زمستان بسیار سرد و همراه با سوز مناطق منچوری و سیبری و در تابستان گرم ، مرطوب ( شرجی ) و بارانی است . متوسط دما در تابستان 17+ درجه و در زمستان 20- درجه می باشد . ( در مناطق کوهستانی مانند کوهستان پکتوسان در شمال این کشور برودت هوا تا 40- الی 50- درجه می رسد ) میزان بارندگی در این کشور حدود 1350 میلیمتر در سال می باشد .
ت – جمعیت :
در حال حاظر جمعیت کره شمالی در حدود 22224000 نفر می باشد که 8/58٪ آن در شهرها و 2/41٪ در روستا ها زندگی می کنند . رشد جمعیت 9٪ - زاد و ولد 09/16 در هزار – مرگ و میر 05/7 در هزار – مرگ ومیر کودکان 40/24 در هزار تولد – امید زندگی 37/71 سال – نرخ باروری 5/2 بچه .
در این کشور هیچ دینی رسمیت نداشته و انجام فعالیت مذهبی ممنوع است و لذا اکثریت مردم این کشور بی دین ( ملحد ) می باشند .

«فصل دوم »
سوابق تاریخی ، اوضاع سیاسی و نظام حکومتی کره شمالی :
تشکیل اولین حکومت با نام حکومت کوریا در شبه جزیره کره در قرن دهم میلادی شکل گرفت لیکن مقاومت این کشور سابقه تاریخی خود را مربوط به سال 2333 قبل از میلاد مسیح دانسته که توسط شخصی به نام شاه تان گان بنا گردید . این افسانه موجب تقویت همبستگی ملی به خصوص از زمان حضور بیگانگان گردید ،‌ چینی ها بیش از 400 سال به کره حکومت کردند ، ژاپن نیز به مدت 35 سال یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم کره را ضمیمه خاک خود نمود . بعد از جنگ جهانی دوم شمال مدار 38 درجه به تصرف شوروی و بخش جنوبی آن به تصرف آمریکا درآمد ، کونیست ها ( شوروی و چین ) کیم ایل سونگ را تحت الحمایه خود قرار داده و زمینه انتخاب وی را به عنوان دبیر کل حزب کمونیست این کشور فراهم و در نهایت با اعلام استقلال کرده شمالی در سال 1327، این کشور خود را از بخش جنوبی جدا و عملاً شبه جزیره کره به دو بخش تقسیم گردید .
در 25 ژوئن 1950 نیروهای کره شمالی در یک هجوم سریع وارد سئول شدند اما شورای امنیت بلافاصله تشکیل جلسه داده و با صدور قطع نامه های توقف جنگ و عقب نشینی سریع نیروهای کره شمالی را خواستار گردید لیکن بی توجهی این کشور به مصوبه شورای امنیت منجر به صدور مجوز توسل به نیروی نظامی گردید ، آمریکا به همراه 15 کشور به عنوان نیروهای سازمان ملل به شبه جزیره کره گسیل شد اما در مقابل چین و شوروی نیز به نفع کره شمالی وارد جنگ شدند . سرانجام پس از سه سال جنگ در 27 ژوئن 1953 پیمان ترک مخاصمه بین دو طرف امضاء شد این پیمان کماکان باقی مانده و دو کره همچنان بدون امضای پیمان صلح به صورت جدا از یکدیگر باقی مانده اند .
نوع حکومت این کشور نظام کمونیستی بوده که بر اساس اراده یک فرد به عنوان رهبر مادام العمر اداره می شود . اصلی ترین مرکز تصمیم گیری در کره شمالی ، کمیته مرکزی حزب کارگران می باشد که برهمه ارکان حکومتی کشور حاکمیت دارد . لیکن در ظاهر این کشور دارای مجمع عالی خلق با 675 نماینده می باشد . دوره نمایندگی 5 سال است ، دبیر کل حزب ، رئیس کمیسیون عالی دفاع ، فرماندهی کل نیروهای مسلح و شورای پرزیدیوم و رئیس آن به وسیلة مجلس انتخاب می شوند. درکره همه چیز و همه سازمان ها در انحصار دولت است و از طرف حزب و کمیته های حزبی کنترل می شود . ایدئولوژی حاکم بر کره شمالی ایدئولوژی جوچه می باشد که ترکیبی از سوسیالیسم ، ناسیونالیسم و امونیسم است .
کره شمالی دارای 9 استان و 4 شهر ویژه بوده که در تابعیت هیچ استانی قرار نداشته و مدیریت مستقل دارند که عبارتند از شهرهای پیونگ یانگ ، نامپو ، کسونگ و ناجین یون بونگ ، پایتخت این کشور شهر پیونگ یانگ می باشد .
تابعیت مردم از سلسله مراتب و دستورات رده بالاتر ، عدم ارتباط با بیگانگان ، خود اتکائی بر اساس تعالیم جوچه ، کنترل شدید و نظامیگرایی اصول داخلی را تشکیل داده و سیاست خارجی نیز شامل ، حفظ بیطرفی در مناقشات ، خروج از انزوای سیاسی ، وحدت دو کره و برقراری ارتباط با کشورهای مستقل جهان می باشد .
با خاتمه دوران جنگ سرد این کشور با بحران در ابعاد سیاسی و اقتصادی مواجه گردید و این فشار موجب شد تا مقامات این کشور به تجدید نظر در روابط خارجی اقدام نمایند . بر این اساس برقراری روابط سیاسی و توسعه همکاریهای اقتصادی جزء اولین اولویتهای اول قرار گرفت .
- تقسیمات کشوری :
کره شمالی 9 استان ( چاگانگ ، هامهونگ شمالی – هامهونگ جنوبی – هوانگ هایی شمالی – هوانگ هایی جنوبی – پیونگ گیانگ شمالی- پیونگان جنوبی – یاگانگ – گانگ ون ) و چار شهر ویژه ( شامل پیونگ یانگ ، کی سانگ ، نامپو و ناجین سون بونگ ) است .
- نگاه اجمالی به کره ی شمالی :
جمعیت کره ی شمالی 3/22 میلیون نفر است و توزیع سنی آن به این صورت است :
25٪ زیر پانزده سا ل، 68٪ پانزده الی 64 سال و 7٪ بالاتر از 64 سال . مذهب های موجود در این کشور ، بودایی ، کنفوسیون ، شمنیزم ، چوندوئیست و مسیحی است .
زبان مردم ،کره ای است و حروف آن ترکیبی از حروف و صدا می باشد .
واحد پول کره ون است .
روزهای مهم کره عبارت است از : 15 آگوست (1945 ) روز استقلال – 9 سپتامبر (1948 ) تأسیس جمهوری دمکراتیک خلق کره – 16 فوریه ( 1942 ) تولد کیم جونگ ایل – 15 آوریل (1912) تولد کیم ایل سونگ – اول ماه می ،روز جهانی کارگر – 10 اکتبر (1945) تأسیس حزب کارگر است .
- تاریخی :
تاریخ کره به یک گذشته ی افسانه ای بر می گردد . شبه جزیره کره در طول قرن ها تحت تأثیر فرهنگ چین و بلحاظ تحت سیطره امپراطوری آن کشور بوده است .
امپراطوری ژاپن پس از پیروزی در جنگ (1894) و شوروی (1905) به عنوان قدرت بلامنازع آسیا ، شبه جزیره کره را تحت استیلای قوای خود درآورده و از سال 1910 رسماً آن را به خاک خود منظم نمود . شکست قوای ژاپن در جنگ جهانی دوم و تسلیم بلاشرط این کشور در سال 1945 موجب رها شدن کره از امپراطوری ژاپن گردید . طبق توافقات متفقین نیروهای شوروی در قست شمالی و نیروهای آمریکایی در جنوب مستقر گردیدند تا بر عملیات خلع سلاح ژاپن نظارت نمایند. بروز جنگ سرد میان دو بلوک شرق و غرب و رقابت آن ها در کلیه مناطق جهانی موجب گردید که شوروی و آمریکا با حمایت از عوامل داخلی زمینه را برای به قدرت رسیدن حکومت های طرفدار خود فراهم نمایند . در نتیجه در قسمت جنوبی شبه جزیره در سال 1948 جمهوری کره و در قسمت شمالی در سپتامبر همان سال جمهوری دمکراتیک خلق کره برقرار گردیه و جدایی سیاسی دو کره تثبیت گردید.

« فصل سوم »
وضعیت اجتماعی و خانوادگی کره شمالی :
در کره شمالی خانواده به عنوان یک سلول یا واحد اجتماعی در نظر گرفته می شود . امّا واحد اقتصادی ، فرد است که در یک تعاونی ، کارخانه یا اداره مشغول است و محل کارش را خود بدست می آورد . گرچه همه خانواده در انجام کار مشارکت دارند ، امّا حقوق خانواده به پدر یا پدربزرگ که اقتصاد خانواده را مدیریت و سازماندهی می کند ، پرداخت می گردد .
در نواحی شهری و تعاونی های روستایی ،‌اندازه خانواده به 4 یا 5 نفر محدود می گردد و معمولاً بیش از دو نسل در یک خانواده زندگی نمی کنند . والدین ( پدربزرگ ، مادربزرگ ) معمولاً با جوانترها ، ترجیحاً با پسر بزرگ زندگی می کند .
مشاهده گران کشف کردند که پسرها به دلایل اقتصادی و ادامه نام خانوادگی هنوز بیشتر از دخترها حائز توجه هستند . در ازدواج بزرگترین پسر خانواده نسبت به برادرش مخارج بیشتری صرف می گردد .
ارتباطات تحقیر آمیز سنّتی بین مادر شوهر و خواهر شوهر به نظر می رسد در عموم کشورهای آسیای شرقی نسل به نسل منتقل شده باشد . یک منبع کره جنوبی اعلام کرد که تقاضای زیاد مادر شوهران باید توسط سازمان های اجتماعی نظیر «انجمن دمکراتیک زنان » نکوهش شود . یک محقق آمریکایی از مباحثه با مقامات کره شمالی در اوایل 1950 متوجه شد که ناتوانی زن در تولد یک پسر هنوز یکی از دلایل طلاق دادن است . اگر یک مرد بخواهد طلاق دهد باید اجازه همسرش را بدست آورد . امّا یک زن می توان بدون رضایت مرد طلاق بگیرد . اما یک منبع کره شمالی گزارش کرد که طلاق دادن برای مرد آسانتر است . طلاق برای آن هایی که بدنام یا بدکاره هستند راحتتر از موارد دیگر انجام می پذیرد و در حقیقت اغلب به شدت از طرف هیئت حاکمه به طلاق حمایت می شود .
چنانکه از آمارها بر می آید آمار طلاق بین سالهای 1949 تا 1989 سالانه 3 تا 5 هزار بوده است. سن قانونی مرد برای ازدواج 18 سال بوده و برای زن 17 سال تعیین شده، ازدواج دیرتر از 20 و تا 30 سالگی عمومیت دارد و به خاطر انجام خدمت نظام وظیفه ازدواج دیرهنگام بر نرخ باروری تأثیر می گذارد .
به نظر می رسد که اکثر انتخاب زوجین از همان محدوده تعاونی روستایی و یا تشکیلات اقتصادی شهری صورت بگیرد . آداب و رسوم ازدواج سنتی دارا و ثروتمند از میان رفته ، ازدواج عاشقانه هرگز . به نظر می رسد جوانان باید برای ازدواج از والدین اجازه بگیرند . گرفتن زن دوم که در زمان های قبل عمل رایج بود ممنوع گردیده ، جشن های ازدواج خیلی ساده و کم هزینه تر از قبل گردیده ،‌اگر چه در میان خانواده های کشاورز عروسی معمولاً بعد از جمع آوری محصول پائیزه و قبل از شخم زدن بهار صورت می گیرد ، در چنین وقتی معمولاً خانواده ها بیشترین پول را برای انجام چنین مراسمی دارند . نوعروس می تواند درآمد سالایانه اش را به خانه جدیدش ببرد .

« فصل چهارم »
نظام سیاسی کره شمالی
سرچشمه حکومت کره شمالی :
زمانی که کره در سال 15 آگوست 1945 از استعمار ژاپن رهایی یافت ، کیم ایل سونگ یکی از فرماندهان لشکر 88 ویژه ی اتحادیه جماهیر شوروی ( این لشگر ترکیبی از چینی ها و کره ای ها تحت فرماندهی یک افسر چینی بود ) ، انتخاب شد تا مقاصد اتحاد جماهیر شوروی را دو کره دنبال کند . بنابراین او در 19 سبتامبر 1945 بوسیله کشتی جنگی شوروی وارد نبرد «ونسان» کره شد . بدون داشتن تجربه کشورداری . با این وجود پس از ورود در 10 اکتبر 1945 حزب کارگران کره را تأسیس کرد و در روز سبتامبر 1948 دولت ، و به دنبال آن در 8 فوریه 1948 ارتش خلق کره را بنا نهاد .
کیم ایل سونگ که از طرف اتحاد شوروی می شد ،‌تا پیش از 17 فوریه 1948 ، در مجمع خلق کره به عنوان رئیس قوه ی مقنّنه ،‌همچنین در کمیته ی خلق کره به عنوان رئیس هیئت مدیره حکومت می کرد ، سپس از تقسیم کشور به دو قسمت شمالی و جنوبی ارتش خلق کره پدید آمد و پس از آن کیم ایل سونگ « جمهوری دمکراتیک خلق کره » را بوجود آورد . با طرح تحریم سازمان ملل برای تشکیل یک حکومت واحد با یک انتخاب آزاد عمومی در کره شمالی و جنوبی ، کیم ایل سونگ برای نیرومند ساختن بنیادهای نظامی تصفیه های خونینی را علیه مخالفان و دشمنان احتمالی انجام داد . به عنوان مثال : از بین بردن اعضای اصلی حزب کارگران در جنوب ، درست بعد از متارکه جنگ در کره ( 27 ژوئن 1953 ) . پاکسازی در حزب طرفداران چین و حزب طرفداران روسیه در اواخر سال های 1950 و همچنین پاکسازی در ارتش در اوخر 1960 .
برای حق جلوه دادن حکومت کره شمالی ، رژیم نیاز داشت تا یک تصویر حماسی از کیم ایل سونگ و زندگی او خلق کنند . در نتیجه کیم ایل سونگ در اذهان مردم کره به عنوان آغازگر شورش علیه سلطه ی ژاپنی ها از سال 1925 مجسم شد زمانی که او فقط 14 سال داشت. او بعدها نقطه نظرات سیاسی ،‌ اجتماعی و آموزشی خود را تحت عنوان « ایدئولوژی جوچه » که برگرفته از نظام کمونیستی و داشته ها و آداب و رسوم بومی است به رشته ی تحریر آورد و تمامی آحاد جامعه را به پیروی از اصول جوچه ملزم ساخت سنبل این مکتب داس ، چکش و قلم است . داس به نشانه حمایت از کشاورزان ، چکش به نشانه حمایت از صنعتگران و قلم به نشانه حمایت از اندیشه .
ساختار سیاسی :
حزب کارگران کره شمالی بالاترین قدرت در کشور است که به رفرم و تأسیس سوسیالیزم منجر می شود . منشأ پیدایی حزب توافق نامه سران پنج استان شمال غرب کره در اکتبر 1645 تحت عنوان «عزم به تحکیم یک سازمان و خط و مشی سیاسی » به همین خاطر حزب کارگر کره شمالی 10 اکتبر هر سال را جشن می گیرد . اصول راهبری و اهداف نهایی حزب کارگران کره در اکتبر 1990 تجدید نظر می شود و ایدئولوژی جوچه راهنمایی اصلی فعالیت های حزب می شود .
• در رأس کشور کره ی شمالی کیم جونگ ایل قرار دارد که فرزند کیم ایل سونگ ، بنیان گذار نظام جمهوری دمکراتیک خلق کره است . وی دارای سه عنوان رسمی ، ریاست کمیسیون دفاع ملّی ، فرمانده کل ارتش و دبیر کل حزب کارگران کره می باشد . وی رهبر کره ی شمالی است و از اختیارات نامحدودی برخوردار می باشد .
• دومین مقاوم رسمی کره شمالی رئیس پرزیدیوم مجمع عالی خلق می باشد . وی دارای چهار معاون می باشد و به عنوان عالی ترین مقام ای که کره شمالی را در خارج نمایندگی می کند محسوب کرد .
• کمیسیون دفاع ملی متشکل از نه ژنرال می باشد که در رأس آنان رهبر قرار دارد .
• کابینه کره شمالی نخست وزیر ، سه معاون او ، دبیر کل کابینه و 28 وزیر می باشد .
- مجلس کره شمالی دارای 1200 نفر عضو می باشد که در سال فقط 12 اجلاس برگزار می کنند و طی آن بودجه ی پیشنهادی دولت انتصابات صورت گرفته و سیاست های کلّی دولت را تصویب می کند . اعضای مجلس از طریق ارکان ها و دفاتر حزبی در مناطق و شهرستان های مختلف انتخاب می شوند . آن ها رئیس مجلس را نیز تعیین می کنند . حزب کارگران کره تمامی مردم را در تشکّل های مختلف نوجوانان ، جوانان ، زنان و سایر گروه ها سازماندهی می کند و ایدئولوژی جوچه را به آنان آموزش می دهد .
حزب ، مهمترین تشکّل سیاسی :
براین اساس قدرتمندترین و گسترده ترین نهاد دولتی کره ی شمالی در تمامی زمینه ها حزب کارگران کره است که براساس یک سازماندهی گسترده استعداد عموم مردم این کشور را کشف نموده و طی مراحل آموزش ویژه ،افراد را برای برعهده گرفتن پست های گوناگون آماده می کند .
کره شمالی در سال 1945 مستقل شده و روز ملّی آن 9 سبتامبر است . در سازمان ملل ، نماینده ای به نام « پک کیل یون » دارد و درسازمان های زیر نیز عضو است :
فائو ،‌اونکتاد ، یوپو ،‌ وهو ، ومو ، اتحادیه بین المجالس ، کشورهای غیر متعهد و کومتون.
- روابط با خارج :
کره با کشورهایی مانند ، چین ، روسیه ، کشورهای کمونیستی ، کوبا ،‌ ویتنام ، لأوس و سایر کشورهایی که مواضع ضدّ آمریکایی دارند مانند : ایران ، سوریه ، فلسطین ، لیبی ، ونزوئلا ، رابطه ی ضدّ آمریکایی دارند . کره با کشورهای اروپای غربی روابطش سرد است . با آمریکا و ژاپن روابط خصمانه دارد . با کره ی جنوبی قبلاً روابط خصمانه داشت ، در زمان حال ، مشغول تنش زدایی است .

« فصل پنجم »
سیستم اقتصادی کره شمالی :
ساختار اقتصادی کره شمالی با مالکیت دولتی تمام محصولات و درآمدها مشخص می شود . اقتصاد متمرکز اقتصاد دستوری ، متکی به خود و کاملاً بسته .
قانون اساسی کره شمالی تصریح می کند : در جمهوری دمکراتیک خلق کره ، مالکیت منحصر به فرد متعلق به دولت و سازمان های تعاونی می باشد . ( ماده 20 ) و هیچ محدودیتی نسبت به مالکیت دولت وجود ندارد . ( مادة 21 ) .
این نظام مالکیت انگیزه های کشاورزان و کارگران را نسبت به انجام کار سخت تر کاهش داده است و بنابراین سبب رکود اقتصاد شده است .
سیستم برنامه ریزی متمرکز یک توزیع نامتعادلی از منابع عرضه و تقاضای کالا بوجود آوره است : زمامداران که تصمیم گیرنده هستد به حمایت تشکیلات مرکزی می پردازند و در نتیجه سبب بوجود آمدن بوروکراسی و سوء استفاده مأموران دولتی می شود .
سیاست های اقتصادی خود اتکایی طراحی شده اند تا ساختار سوسیالیستی را در کره شمالی با به کاربردن منابع بومی تکنولوژی های بومی و فقط به یک شیوه به پیش ببرند . ردّ اهمیت سرمایه تکنولوژی های بیگانه و اتخاذ این سیاسیت ها اقتصاد کره شمالی را به شدت عقب نگه داشته است .
تحت این شرایط حاکمان کره شمالی به رشد صنایع سنگین حتی با قربانی کردن بخش کالاهای مناسب ، مبادرت می ورزند به عنوان مثال هزینه بخش نظامی 30 درصد GNP می باشد.
کره شمالی اصلاح مدیریت اقتصادی اش را در دنباله روی از یک مرحله آشکار به برانگیختن رقابت در جامعه و بالاخره بازسازی موانع جدی اقتصادی اش را با اصلاح سیستم قیمت و دستمزد ها، چسباندن یک نظام اقتصاد پولی قوی قرارداده است . این شیوه ی اقتصاد در کره شمالی درست پس از شبه جزیره به دو قسمت شمالی و جنوبی ، تحت اصلاحات گوناگون سوسیالیستی شامل اصلاح زمین ، ملی سازی صنایع بزرگ ، معرفی مالکیت دولتی، ‌منابع زیرزمینی ، جنگلی ، آب ها و انجام طرح های اقتصادی زیر بنایی به کار گرفته شد .
در اوت 1958 کشور اصلاحات سوسیالیستی را از تمام مراحل تولید با مجموع فعالیت های کشاورزی ، صنایع دستی ، تجارت و صنعت در اندازه های کوچک و متوسط به انجام رساند .
در کره شمالی هیچ گونه محدودیتی به مالکیت دولتی وجود ندارد . اهداف مالکیت دولتی شامل زمین متصرف نشده توسط گروههای اجتماعی جنگل ، منابع زیر زمینی و سایر منابع طبیعی ،‌کارخانه های بزرگ ، سرمایه گذاری ها ، بانک ها ، فرودگاهها ، حمل و نقل ، امکانات پستی و غیره . در ضمن هدف های مالکیت جمعی شامل زمین ، ماشین های کشاورزی ، کشتی ها ،‌کارخانه های کوچک و متوسط و سرمایه گذاری های در دست کشاورزان تعاونی ها و گروه های شیلات می باشد .
اصلاحات کشاورزی در تعاونی های کشاورزی :
در مارس 1946 مجمع خلق موقت کره شمالی یک اصلاح زمین و اصلاح زمین در دست افراد انجام داد . براساس اصل مصادره و توزیع بلاعوض .
درهمان زمان بالغ بر یک میلیون از 2 میلیون جریب زمین کشاورزان کره شمالی بدون هیچ ملاحظه ای مصادره شد . بقیه زمین تقریباً 900.000 جریب بین کشاورزان به رایگان توزیع شد و باقی مانده به مالکیت دولتی درآمد .
منابع زیرزمینی این کشور :
زغال سنگ ، سرب ، تنگستن ، روی ، گرافیت ، منیزیم ، سنگ آهن ،‌ مس و طلا می باشد .
رفرم اقتصادی :
از سال 2002 کره ی شمالی سیاست رفرم اقتصادی به تبعیت از چین را شروع کرده و روند کاهش سوبسید و کوپن ، آزادی تدریجی فعالیت اقتصادی مردم و جذب سرمایه های خارجی در مناطق آزاد تجاری را آغاز نموده است .
علی رغم اینکه اقتصاد کره ی شمالی در دوران جنگ سرد از شکوفایی نسبتاً خوبی برخوردار بود و میزان تجارت خارجی این کشور سالانه بیش از 4 میلیارد برآورد می شود ولی با فروپاشی بلوک شرق سابق و در نتیجه کاهش روابط تجاری کره ی شمالی با آن کشورها و نیز بی رونق شدن صنعت توریسم این کشور و از طرف دیگر بروز عوارض و بلایای طبیعی از جمله سیلاب و قحطی رکود شدید اقتصادی در دهه 1990 بر اقتصادی کره ی شمالی سایه افکند . از سال 2002 کره ی شمالی با آغاز روند اصلاحات در سیستم کاملاً دولتی و بسته اقتصادی خود زمینه ی رشد اقتصادی را فراهم نمود و در نتیجه ی این سیاست ، حجم تجارت خارجی کره ی شمالی در سال 2003 پس از 11 سال رکود به 10/3 میلیارد دلار رسید . چین با درنظر گرفتن 40 درصد روابط تجاری کره ی شمالی اولین شریک تجاری این کشور به شمار می آید و به جهت تبعیت از الگوی اصلاحات اقتصادی به مدل چینی وابستگی اقتصادی کره ی شمالی به چین روز به روز عمیق تر شده است .
کره ی جنوبی ، ژاپن و تایلند سه شریک تجاری دیگر کره ی شمالی هستند . در سال 2003 تولید ناخالصی ملّی کره ی شمالی با رشد 8/1 میلیارد دلار گردید ،‌ درآمد سرانه که در اوایل دهه ی 90 بالغ بر 100 دلار بوده و در اواخر دهه ی 90 به 573 دلار رسیده بود و در حال حاضر با توجه به شروع روند اصلاحات اقتصادی از مرز 700 دلار گذشته است .

« فصل ششم »
زبان کره ای :
زبان کره ای از خانواده زبان های آلتایی است که ریشه آن از شمال آسیا شامل مغولی ، ترکی ، فنلاوندی ، مجاری و منچوری است . گرچه ارتباط تاریخی بین کره و ژاپن ثابت شده ولی این شباهت ها ساختاری قابل ملاحظه ای دارند . هر دو زبان دارای ساختار مؤدبانه ای هستند گه یک معنی را برای اشخاص مختلف با کلمات گوناگونی ادا می کنند مثلاً برو "کارو" برای طبقه پست ،‌بچه کاگه برای طبقه بزرگسال « کا اُ‌» یا « کاشی اُ » برای طبقه بالا و « کاشپ شی اُ » برای طبقه بالاتر از آن بکار می رود . الفبای زبان کره ای هانگل است که دانشمندان دربار پادشاه سیوجنگ (59- 1418 ) آن را اختراع کردند و آنطور که خود آن پادشاه ادعا می کرده : فراگیری آن آنقدر ساده است که در یک صبح می توان آنرا یادگرفت ولی در عین حال به اعتراف اکثر زبان شناسان یکی از علمی ترین حروف الفباست که اصوات گفتاری زبان کره بطور کامل منعکس می کند . گرچه زبان های کره ای در چینی از نظر دستوری ارتباطی به هم ندارند . درصد زیادی از لغات کره ای ازواژه های بیگانه چینی مشتق شده اند که انعکاس تسلط فرهنگی طولانی چین است .
در موارد زیادی دو کلمه وجود دارد یکی عاریت گرفته از چین و دیگری کلمه اصیل کره ای که معنی یک چیز را می رسانند . کلمه وابسته به چین اغلب در مکاتبات و محاورات رسمی کاربرد دارد . کره ای ها یک کلمه یا نوع دیگر آن را برای نشان دادن درست منظور خود در گفتار و یا نوشتار انتخاب می کنند و تمایزات دقیقی را با بکار بردن کلمات مناسب آن منظور قائل می شوند .
زبان طبقه ای یا مؤدبانه و اشکال دستوری آن در کره شمالی برای جنوبی ها نامفهوم است گرچه طبق گفته یک ادیب کره شمالی کیم ایل سونگ از مردمش می خواست که با خود و خانواده اش با زبان ویژه و هنوری فیگ (مؤدبانه) صحبت کنند در یکی از نشریات 1976 بنام «زبان مشکل ما قوانین به سبک گفتاری و نوشتاری کیم ایل سونگ بنا نهاده شده و به عنوان یک هنجار از آن حمایت می شود .
« فصل هفتم »
آموزش و پرورش :
آموزش و پرورش رسمی در رشد و توسعه کره قدیم نقش مرکزی داشته است . در طول پادشاهی خاندان چوسون ،‌دربار سلطنتی مداری تأسیس کردند که از ریشه های کنفسیوس را در مدار بین متوسطه استانها و مرکز آموزش دهنده این سیستم آموزش ابتدایی را در بر نمی گرفت. در طول 15 قرن مدارس حمایت شده از نظر کیفیت رو به زوال گذاشتند و در قرن 16 جای خود را به آموزشگاههای خصوصی و مراکز تبلیغ اندیشه های نئوکنفیسوسی دارند . آموزش عالی در دانشگاه ملی کمسیون توسط sngg yung wan در سئول بوجود آمد . ثبت نام در این دانشگاه به 200 نفر محدود می شد که امتحانات مدارج پائین را گذرانده بودند و برای امتحانات بالاتر آماده می شدند .
در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 تغییرات آموزشی بزرگی را شاهد بود swn ها توسط حکومت مرکزی از بین رفته بودند . مبلغان مسیحی مدارس جدیدی تأسیس کردند که برنامه های درسی غرب را آموزش بدهد . در این سال اولین مدرسه برای زنان بود به نام دانشگاه زنان Ehw که توسط مبلعان و مسیحی امریکا در سال 1886 در سئول پایه گذاری شد . در طول سال های آخر این خاندان بیش از 3000 مدرسه خصوصی که اندیشه های جدید را توسط مبلغان و دبیران به زن و مرد آموزش دهند پیدا شد .
بیشتر این مدارس در شمال کشور متمرکز بودند . پس از تصرف کردن توسط ژاپن در سال 1910 حکومت مستعمره یک سیستم آموزشی برای دو هدف بنا نهاد .
1- آموزش حداقل برنامه های طراحی شده تا آن ها را برای نقش های فرمانبرداری در یک اقتصاد مدرن تربیت کند و آن ها را به افرادی وفادار به امپراطور تبدیل کند .
2- آموزش و پرورش با کیفیتی عالی تر برای ژاپنی هایی که در شبه جزیره کره مقیم بودند.
ژاپنی ها بعدها منابع بیشتری سرمایه گذاری کردند و فرصت ها برای کره ای ها روز بروز سخت تر می شد .
در سال 1930 تنها 2/12 درصد بچه های 7 تا 14 سال به مدرسه می رفتند . یک دانشگاه ایتالیایی به مدل دانشگاه امپریال توکیو در سال 1923 در سئول تأسیس شد . امّا تعداد کره ای هایی که اجازه داشتند آن جا تحصیل کنند تا شامل 40 درصد سهمیه افراد آن دانشگاه بود . بقیه این دانشجویان ژاپنی ها بودند .
دانشگاه های خصوصی شامل آن هایی می شدند که توسط مبلغان تأسیس شده بود نشیر کالج sugsil در پیونگ یانگ و کالج مسیحی چوسون در سئول فرصت های دیگر را برای آروزهای آموزش عالی کره ای ها فراهم می کرد .
بعد از استقرار کره شمالی یک سیستم آموزش و پرورش که تا حد زیادی برگرفته از اتحاد جماهیر شوروی بود برقرار شد این سیستم ،‌موانع زیای روبرو بود مطابق گفته ی کره ای ها زمان شکل گیری کره شمالی به دو سوم بچه های سنین مدرسه ، مدرسه ابتدایی نرفته بودند و اکثر بزرگسالان 3/2 میلیون بی سواد بودند . در 1950 آموزش ابتدایی اجباری گردید . بروز جنگ کره ، دستیابی به اهداف را به تأخیر انداخت . یعنی آموزش ابتدایی فراگیر تا سال 1956 مخقق نگردید . به گفته منابع کره ای آموزش اجباری 7 ساله ابتدایی و متوسطه در سال 1958 پیاده شده و در سال 1959 آموزش و پرورش جهانی مقاطع تحصیلی که در همه مدارس به کار گرفته شد نه تنها ساختار و امکانات آموزشی ، بلکه کتاب ها ،‌لباس ها و کلاس ها ،‌تخته ها برای دانش آموزان بدون هیچ هزینه ای فراهم شد . در سال 1967 آموزش و پرورش اجباری 9 ساله گردید . در 1975 نظام آموزش اجباری 11 ساله که یک سال پیش دبستانی و ده سال ابتدایی و متوسطه گردید ، بکار گرفته شد ، سیستمی که تا سال 1993 تأثیرگذار ماند .
طبق گفته کیم ایل سونگ در 1983در گردهمایی وزرای آموزش و پرورش کشورهای غیر متعهد درپیونگ یانگ آموزش عالی جهانی در آینده نزدیک به کار گرفته خواهد شد در آن زمان دانشجویان هزینه تحصیلی نداشتند . دولت هزینه تحصیل بیش از نیمی از جمعیت 9/18 میلیونی کشور را می پرداخت .
آموزش و پرورش روشها وموضوعات :
همچنانکه همانند سایر کشورهای کمونیست سیاست ها و ایدئولوژی ها ابتدا وارد نظام آموزشی می شوند کیم ایل سونگ در رساله اش 1977 « رساله ای بر تعلیم و تربیت سوسیالیستی » نوشت که تعلیم و تربیت سیاسی و ایدئولوژی مهمترین قسمت آموزش و پرورش سوسیالیستی است . فقط با یک آموزش و پرورش سیاسی و ایدئولوژیکی صحیح است که امکان تربیت دانش آموزان بعنوان انقلابیون فراهم می شود . انقلابی با چشم انداز جهانی و اخلاق و ایدئولوژییک کمونیست . و فقط با به صدادرآوردن آموزش ایدئولوژیکی سیاسی است که « کشور علمی » و آموزش تکنولوژیکی و فرهنگ مادی مفید خواهد بود .
آموزش و پرورش یک تجربة‌ جمعی است نه تنها آموزش و مدرسه ای رسمی بلکه فعالیت های فوق برنامه آموزش اجتماعی و و تعلیم و تربیت و آموزش – کار بزرگ سالان را جدی می گیرد . مطابق با این رساله « رساله ای بر تعلیم و تربیت کمونیستی » دولت سوسیالیستی نه تنها باید برنامه های فراگیر آموزشی را سازمان دهد و آن را هدایت کند و نیازهای مؤسسات آموزش خصوصی را رفع کند بلکه همچنین آموزش و پرورش را به اصل آموزش مداوم همه افراد جامعه تسری دهد . آموزش مداوم همه افراد جامعه برای ساختن سوسیالیزم و کمونیسم گریز ناپذیر است .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  37  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید