آشنایی با آریتمی های بطنی
ریتمهایی که از بطنها منشاء میگیرند در مقایسه با ریتمهای فوق بطنی به مراتب خطرناکتر هستند و مداخلات قاطعانهای را نیاز دارند.
سلولهای بطنی توانایی تولید ایمپالسهای الکتریکی را با سرعت ذاتی حدود 40-20 ضربان در دقیقه دارا هستند.
شکل امواجی که از بطنها منشاء میگیرند، با امواج QRS طبیعی تفاوتهای چشمگیری دارند: ایمپالسهای شکل گرفته در بطنها چون سلولهای بطنی را از مسیر غیر طبیعی و سلول به سلول دپولاریزه میکنند، کمپلکس QRS شکل پهن و غیر طبیعی پیدا میکند.
چون دهلیزها از پایین به بالا دپولاریزه میشوند، امواج P –در صورت دیده شدن- وارونه و بعد از امواج QRS دیده میشود.
در این بخش، 5 ریتم زیر معرفی میشوند:
1- ضربان زودرس بطنی
2- ریتم تسریع شده بطنی
3- تاکیکاردی بطنی
4- تورسادِس دی پوینت
5- فیبریلاسیون بطنی
در صورتی که بیمار علامتدار بود:
اکسیژن بدهید و رگ گیری نمایید
1/5- 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن لیدوکائین بدهید.
در صورت نیاز هر 5 تا 10 دقیقه 0/75-0/5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم اضافه کنید تا حداکثر به دوز 3 میلی گرم بر کیلو گرم برسد.
اگر PVC کاملا سرکوب شد، انفوزیون قطره ای لیدوکائین را با سرعت 4-2 میکروگرم در دقیقه شروع کنید.
در بیماران مسن و دارای اختلال کبدی ابتدا دوز عادی را بدهید و بعد با نصف دوز ادامه دهید.
در بیمارانی که به لیدوکائین آلرژی دارند و یا بیمارانی که حداکثر دوز دارو را دریافت کردندو تاثیری نداشت از پروکائین آمید و یا آمیودارون استفاده کنید.
این ریتم، ریتم خطرناکی است که سریعاً باعث افت برون ده قلبی و کلاپس عروقی خواهد شد و نیازمند اقدامات فوری است.
اگر بیمار از نظر همودینامیکی اختلالی نداشته و هوشیار باشد، از درمانهای دارویی ضدآریتمی مثل آمیودارون و لیدوکایین استفاده میشود.
اگر پالسهای محیطی بیمار هنوز قابل لمس باشند(VT با نبض)، اما بیمار از نظر همودینامیکی دچار اختلال شده باشد، از شوک الکتریکی سینکرونیزه استفاده میشود.
در نهایت اگر نبض بیمار قابل لمس نباشد، سریعاً از شوک الکتریکی به شکل غیر سینکرونایزهasynchronized DC shock/ defibrillation) ) استفاده خواهد شد.
تغییرات الکتروکاردیوگرام در اختلالات کرونری
در ایسکمی تغییرات نواری کاملا غیر اختصاصی است.
ایسکمی در هنگام فعالیت بیشتر مشاهده می شود بنابراین در یک فرد بیمار، ممکن است در حالت استراحت شاهد هیچ تغییری در نوار قلب نباشیم.
علایم ایسکمی:
۱- T invert
۳- ST depression
Q پاتولوژیک دارای عمقی بیشتر از mm2 و پهنای بزرگتر از mm1 می باشد.
این علامتها ماهها باقی مانده بطوریکه کم کم موج T نرمال شده و فقط موج Q پاتولوژیک باقی می ماند که بعنوان یک قاعده تا پایان عمر دیده می شود
ولی گاهی این موج Q از بین میرود بویژه در انفارکتوس تحتانی ‚ ولی هرگز گفته نمی شود که ECG نرمال شده بلکه می گوییم ECG نرمالایز گردیده است. در این حالت موج Q دیده نمی شود ولی بافت نکروز علیرغم آن وجود دارد.
دانلود پاورپوینت در مورد ECG در 67 اسلاید