دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 62
تاریخچه مخابرات استان فارس
تاریخ ارتباطات مخابراتی در استان فارس در حدود یکصد سال پیش می رسد. در آن زمان، استعمار پیران در جهت سیاستهای استعماری خود و برای تحت سلطه در آوردن، کشور خط تلگرافی بن بندر بوشهر و تهران ایجاد نمود. این خط تلگرفای که توسط کمپانی هند شرقی کشیده شد از مسیر برازجان، کازرون، شیراز و ... می گذشت و به تهران می رسید.
این تلفن منحصراً ارتباط داخلی مشترکین را فراهم نمود و از نوع سیستم معناطیسی بود. مجموع شماره تلفن های مغناطیسی نصب شده تا سال 1338 ه. ش. به 1100 شماره رسید. اولین مرکز خودکار شهری شیراز با نصب اولیه 3000 شماره شروع به کار نمود. کل شماره های نصب شده در استان فارس تا شروع انقلاب اسلامی ایران جمعاً 47000 شماره بود که 25000 شماره در شهر شیراز و مابقی در شهر جهرم و آباده مشغول بکار بود.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامیمان به رهبری رعیم عالیقه حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (ره) تحولات عظیمی در سیستمهای مخابراتی صورت گرفت و رشد چشمگیری در توسعه ارتباطات حاصل شد. احداث مراکز تلفن در سطح استان، مراکز شهرستانها، ساخت ایستگاههای عظیم مخابراتی در قلل مرتفع، راه اندازی شبکه دیتا و راه اندازی تلفن سیار (تلفن همراه) از تحولات مخابراتی استان فارس در سالهای اخیر می باشد.
لازم به توضیح است:
علاوه بر توسعه مراکز مخابراتی از لحاظ کمیت، از نظر کیفیت نیز با استفاده از پیشرفته ترین صنعت مخابراتی روز، سوئیچ دیجیتال و فیبر نوری، اقدامات وسیع دیگری نیز انجام پذیرفته است. کارکنان شرکت مخابرات استان فارس علاوه بر زمینه تخصصی و کاری خود، همپای ملت سلحضور ایران با شروع جنگ تحمیلی در جبهه های نبرد حق علیه باطل عزیمت نمودند که علاوه بر تأمین ارتباطات مخابراتی منطقه، در عملیات رزمی نیز شرکت مستقیم داشته اند و حاصل آن تقدیم یازده شهید و بیش از 100 نفر جانباز می باشد.
تاریخچه مخابرات ایران
وزارت پست و تلگراف و تلفن یکی از سازمانهای بسیار گسترده خدماتی، فنی و تحقیقی و تولیدی دولت ایران است. این وزارتخانه با بهره گیری از نیروی دست و اندیشه ده ها هزار متخصص، کارشناس مهندس کارمند و کارگر با استفاده از دستگاههای پیچیده مکانیکی، الکتریکی و الکترونیکی وظایف بسیار مهم و حساسی را در قالب سازمان و تشکلات منظم، در جهت رسیدن به هدفهای کمی و کیفی بر عهده دارد.
وزارت پست و تلگراف و تلفن، از یک سو خدمات خود را در همه ی شهرها و روستاهای ایران حتی درون خانه ها در اختیار مردم قرار می دهد و از سوی دیگر با سازمانهای بین المللی و کشورهای دیگر در ارتباط است. اهمیت و نقشی که این سازمان در امور اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی و سیاسی و نظامی کشور دارد بسیار ارزنده است و از همین رواست که دولت سرمایه عظیمی را به این وزارتخانه اختصاص داده است.
وزارت پست و تلگراف و تلفن که ابتدا از پیوند وزارت تلگراف، وزارت پست و شرکت تلفن ایران به وجود آمده اکنون سازمان بسیار وسیعی شامل بخشهای تحقیق، تولید، طراحی، نصب، بهره برداری و نظارت بر فعالیت های بیش از 320 کارخانه تجهیزات مخابراتی و الکترونیکی خصوصی است.
وزارت تلگراف در سال 1255 خورشیدی تأسیس شد و مسئولیت ان به امین الملک سپرده شد. سی سال بعد در سال 1288 وزارت پست با وزارت تلگراف یکی شد. وزارت پست و تلگراف بود که زیر نظر یک وزیر اداره می شد. در سال 1306 شمسی در زمان وزارت قاسم صور اسرافیل ساطمان جدیدی برای یکی کردن این دو بخش وزارتخانه تنظیم شد و امور حسابداری، کارگزینی و بازرسی دو بخش را هریک در یک اداره جای داد.
شرکت تلفن ایران در سال 1284 خورشیدی تأسس شد و تا سال 1308 با سرمایه و مدیریت شرکت خصوصی اداره می شد و وزارت پست و تلگراف و تلفن (پ- ت- ت) تأسیس شد. در پایان اسفند 1308 وزارت پست و تلگراف و تلفن علاوه بر سازمان مرکزی، دارای 236 مرکز پستی و تلگرافی بود. این مراکز از لحاظ موقعیت و اهمیت کار به 5 درجه تقسیم می شدند. سازمان مرکزی وزارتخانه شامل 11 اداره بود که عبارت بودند از : کابینه وزارتی، پست، تلگراف، بی سیم، پرسنل، محاسبات، تفتیش، احصائیه، ملزومات، تلفن و مدرسه پست و تلگراف.
پس از تشکیل وزارت پست و تلگراف و تلفن و توجه بیشتر به امور ارتباطات مراکز پستی و تلگرافی به تدریج افزایش یافت و ادرات مرکز بیشتر شد بطوریکه در سال 1326 تعداد اداره های مرکزی وزارتخانه به 16 رسید. این اداره عبارت بودند از : دفتر وزارتی (به جای کابینه وزارتی سابق)، اداره کارگزینی از پرسنل سابق، اداره بازرسی (تفتیش سابق)، اداره کل خطوط و بهره برداری تلفن دولتی، ادره مرکزی پست، ادراه مرکزی تلگراف، اداره
