در این فایل دیوان اسکن شده امیر نظام الدین علیشیر نوایی با فرمت پی دی اف برای دانلود قرار داه شده است. چاپ 1342 به اهتمام دکتر رکن الدین همایونفرخ.
دانلود کتاب کمیاب دیوان امیر علیشیر نوائی چاپ 1342 اسکن شده
در این فایل دیوان اسکن شده امیر نظام الدین علیشیر نوایی با فرمت پی دی اف برای دانلود قرار داه شده است. چاپ 1342 به اهتمام دکتر رکن الدین همایونفرخ.
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 106 صفحه
فهرست مطالب
سخنی با خواننده ................................................... 2
پیشگفتار .......................................................... 2
فصل اول :
تشکیلات دیوان عدالت اداری
بخش اول : حدود صلاحیت شعب دیوان ........................ 5
بخش دوم : هیات عمومی دیوان .................................... 7
بخش سوم : ارکان دیوان ......................................... 9
بخش چهارم : اختیارات رییس دیوان ............................... 10
آیین درخواست دادن یا طرح دعوی
دادخواست ........................................................ 12
وکالت ............................................................. 13
رسیدگی به دادخواست و انشای رای .................................. 14
موارد امتناع ..................................................... 16
اجرای حکم ....................................................... 16
تجدید نظر .......................................................... 17
اجرای حکم تجدید نظر ............................................... 18
فصل دوم :
قانون دیوان عدالت اداری ................................................. 20
آیین دادرسی دیوان عدالت اداری .......................................... 28
مواد الحاقی به آیین دادرسی مصوب سال84 ............................ .38
فصل سوم :
لایحه جدید دیوان عدالت اداری ....................................................................... 40
ایرادات شورای نگهبان به لایحه دیوان عدالت اداری....................... .49
برخی از تفاوت های قانون دیوان عدالت اداری با لایحه اخیر .......... 50
محاسن لایحه دیوان عدالت اداری از نگاه موافقان ..................... . 53
معایب لایحه دیوان عدالت اداری از نگاه مخالفان ..................... 55
بر لایحه دیوان عدالت اداری چه گذشت؟ ( گزارشاتی درباره لایحه اخیر ) .. 57
شورای نگهبان چه میگوید؟ (گزارش) ................................. 65
نظر دفتر حقوقی مرکز پژوهش های مجلس درباره لایحه ................ 67
فصل چهارم :
نتیجه ................................................................. 70
منابع و مآخذ ................................ 71
معرفی
در این وجیزه سعی گردیده است مباحثی پیرامون دیوان عدالت اداری و تشکیلات آن و همچنین لایحه اخیر دیوان عدالت اداری که با مخالفت شورای نگهبان مواجه شده است مطرح گردد . با توجه به اینکه توضیح و شرح کامل ساختار دیوان عدالت اداری امری پیچیده و تخصصی است که نیازمند صرف وقت بسیاری نیز می باشد سعی شده مباحث اصلی ، مهم و کاربردی درباره دیوان عدالت اداری که نیز قابل فهم برای دانشجویان رشته حقوق باشد بیان شود .
پیشگفتار :
فلسفه وجودی اصل نظارت و استقرار نظام عدل و تشکیل دیوان عدالت اداری :
پس از تحولات سیاسی قهرآمیز و یا ملایم و موزون در برخی از کشورهای جهان که تقریبا از اواخر قرن ۱۸ میلادی اغاز شد و همچنان ادامه داشت و دارد ، قانون اساسی به تصویب رسید و اراده مردم در اداره امور کشور جایگزین فرامین خودکامان تاریخ شد .
در قوانین اساسی که حاوی اصول مختلف و متنوعی است ، سه اصل بنیادی مهم که حکومت مردم سالار بر پایة آن قرار دارد که عبارتند از : نخست اصل اختصاص حق حاکمیت مردم ، دوم اصل تفکیک و انفصال قوای حاکم از یکدیگر به منظور برخورداری از مزایای تقسیم کار از یک سو و جلوگیری از عدم تمرکز غیراصولی قدرت در گروه حقوقی مشخص یا معین که نهایتا منجر به تولد و رشد و نمو هیولای استبداد خواهد شد و سوم اصل نظارت بر اعمال قوای حاکم بر کشور . در این اصل اخیر یعنی مسالة نظارت بر اعمال قوه حاکم است که بحث ما ادامه خواهد داشت . واقعیت قضیه این است که قوة قضائیه از بدو تولد همواره با نظارت و کنترل بر کیفیت اجرای قوانین در محاکم حقوقی توسط دیوان عالی کشور کنترل میشد . اما موضوع نظارت بر اعمال قوه مقننه و مجریه تاریخچه دیگری دارد . در قوة مقننه که مرکب از نمایندگان مردم با استعدادها ، معلومات و تجارب مختلف و گرایشات گوناگون است امکان وضع قوانین و مقررات عادی در جهت مغایر و معارض با قوانین اساسی وجود دارد . بنابراین قوة مقننه در وضع قوانین باید به کیفیتی کنترل شود و در قوة مجریه هم که وظایف بیشماری را عهده دارد ، این کنترل به منظور جلوگیری از انحراف از قانون و تصمیم عدالت اجتماعی می بایست وجود داشته باشد . بررسی تاریخ نشان میدهد که نخستین مرجع نظارت بر اعمال قوه مجریه تقریبا مقارن با انقلاب کبیر فرانسه از سال ۱۸۰۰ میلادی شروع به کار کرد و اکنون قریب دویست سال است از تاریخ فعالیت این مرجع اداری وابسته به قوة مجریه میگذرد و نتایج درخشان و اثار ارزنده ان به زودی از مرزهای کشور فرانسه گذشت و کنسردتا یا شواری دولتی الگو و نمونهای شد برای سایر کشورها بویژه در اروپای غربی که با تقلیدی از کنسردتا و مقررات مربوط به ان به تاسیس شوراهای دولتی همت گماشتند . کارنامه درخشان شورای دولتی در کشور فرانسه بسیار حائز اهمیت است ، آرای این مرجع اغلب در دانشکدهها و مجامع حقوقی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار میگیرد و در مواردی منشاء وضع قانون میشود . اما وضع در کشور ما قبل از انقلاب به گونهای دیگر بود . نظام حاکم تحت تاثیر خصایص مستتر در خصلت یک حکومت دیکتاتوری به هیچ وجه علاقهای به پذیرش امر و نهی فرشته عدالت نداشت و از انجا که نمیتوانست سیطره کنترل خود را به قوه قضائیه با توجه به پراکندگی محاکم و تعداد زیاد قضات فراهم کند ، در مقاطع مختلف از طریق قوة مقننه که بیشتر اعضای ان منتصب حکومت بودند تا منتخب مردم به وضع قوانینی میپرداخت و از طریق این قوانین حدود صلاحیت قوة قضائیه را محدود میکرد . سرانجام در سال ۱۳۳۹ در نتیجه تلاش و کوشش و پافشاری جمعی از حقوقدانان از جمله اساتید حقوق ، قانون تاسیس شورای دولتی با اصرار فراوان از تصویب کمیسیونهای مجلسین گذشت و مقرر شد برای جلوگیری از گسترش انحراف در دستگاههای دولتی که منجر به یاس و ناامیدی و ناخشنودی و نهایتا خشم و انزجار مردم خواهد شد و اثار ناهنجار و مصیبت بار داشت مرجعی تاسیس شود که جلوی این قبیل انحرافات را بگیرد و حقوق تضییع شده اشخاص را احیا کند(*). اما دولتهای وقت با وجود اختیار مطلقی که در انتخاب اعضای این شورا داشتند ، هرگز در مقام تاسیس ان برنیامدند . تا اینکه قوانین بعد از انقلاب از جمله قانون دیوان عدالت اداری به عمر کاغذی این شورا پایان داد و دیوان عدالت در پرتو انقلاب و قانون اساسی ان ، تاسیس شد . در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دو اصل مهم در مورد دیوان عدالت اداری به چشم میخورد . اصلی که دیوان عدالت اداری مولود ان است ، اصل ۱۷۳ قانون اساسی است ، که طبق این اصل مقرر شده است ؛ به منظور رسیدگی به شکایات و تظلمات و اعتراضات مردم از واحدهای دولتی و مسوولین انها و مصوبات دولتی ، دیوانی به نام دیوان عدالت اداری تاسیس میشود که حدود صلاحیت و اختیارات ان را قانون تعیین میکند . در اصل ۱۷۰ قانون اساسی میخوانیم ؛ که قضات دادگاهها مکلفند از اجرای تصویبنامه ها و ایین نامه های خلاف احکام اسلامی و مغایر با قوانین یا خارج از حدود اختیارات قوه مجریه خودداری کنند و همه کس میتواند ابطال این قبیل مصوبات را از دیوان عدالت اداری بخواهد .
ادامه...
این محصول شامل اشعار پروین اعتصامی می باشد.
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:44
فهرست مطالب:
مقدمه:
بررسی انواع نماد گلها در شعر شعرای معاصر
نیلوفر
شقایق یا لاله
شبدر
گل سرخ
گل و انواع نماد گل در دیوان اشعار دوران انقلاب
تحوّل محتوا در غزل انقلاب
شعر انقلاب در فرایند تحوّل عناصر و مصالح تصاویر
تحوّل رنگها
انواع گل در دیوان اشعار دوره چهار و پنج
فرمان شکفتن
نتیجه گیری
منابع
مقدمه:
شاعری نیست که بنا بر اندیشه و برداشت خود از بهار و نوروز سخن نگفته باشد. این موضوع تمام شاعران ایران از قدیمی ترین شاعر کلاسیک گرفته تا شاعر امروزی را با هر اندیشه و تفکر و آیینی که باشند در بر می گیرد. "ابوالنجم احمد بن قوس بن احمد منوچهری دامغانی" شاعر بزرگ و توانا، خوش قریحه و همیشه شادِ سده های چهارم و پنجم هجری قمری، شاعری است که در تمام دیوانش نشانی از غم و اندوه و غصه و یأس نمی بینیم. هر چه هست شادی و سرور و نمادهای زیبایی، خرمی، خوشی، نوآوری و سخن از بهار و نوروز و اعیاد دیگر مانند مهرگان، سده، بهمنجنه و نیز نگارگری زیبا و شاعرانه است. چه آن هنگام که از شب سخن می گوید، زیباترین تشبیهات، استعارات و دیگر صنایع شعری را به کار می گیرد. 1
بررسی انواع نماد گلها در شعر شعرای معاصر
در آثار هیچ شاعری به اندازه ی "منوچهری" با نام های گل ها، پرندگان و دستگاه های موسیقی روبرو نمی شویم. تمام دستگاه های موسیقی متداول در آن زمان، نام تمام گُل ها و پرندگان دیده و شناخته شده تا آن روزگاران در شمال کشور آمده است و بی تردید "منوچهری" شادترین شاعر ایرانی است که تاریخ ادب ما به خود دیده است.2
و به راستی "منوچهری" نقاشی است چیره دست، شاعری است توانا و جاودانه، تصویرگری کم نظیر و خلاق و پُر استعداد. در شعر او آب و گُل، نسیم و خاک، ابر و باد و طوفان و سیل سیّالند و سخن می گویند.
و اما آن چه که بیش از همه در اشعار "منوچهری" بارز و آشکار است، وصف بهار و نوروز می باشد. هیچ شاعری به اندازه ی او از بهار و نوروز و شادی های این فصل و روزها سخن نگفته است. او از هر فرصتی بهره می گیرد تا از بهار و نوروز و دیگر جشن های ایرانی سخن سرایی کند. "منوچهری" به آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی عشق می ورزد و در نگهداری آن می کوشد. هر چند که مدح می گوید، اما مدیحه سرایی که نوعی از شعر آن روزگاران است قابل توجیه و قبول است. شاعر می خواهد آثارش باقی بماند، می خواهد شعرش به گوش جهانیان برسد و جاودانه ثبت گردد. شاعر می خواهد زندگی کند و برای حفظ آثار، چه جایی بهتر از کتابخانه ی سلطنتی. بگذریم، که این خود بخشی مفصل می طلبد. پس شادی، نوروز، بهار و خوشی و خوش گذرانی، زمینه و چهار چوب اصلی شعر "منوچهری" را تشکیل می دهد. در صفحه صفحه ی دیوانش این نماد و نمودها و زیبایی ها را به خوبی می بینیم. از یاد نبریم که نمادها و سمبل ها، معنی و اصطلاحات و نحوه ی برخورد با اندیشه ها در سبک خراسانی با سبک عراقی و هندی تفاوت بسیار دارد که جای بحث آن هم در این مقال نیست.
باری؛ دیگران هم از بهار و نوروز و شادمانی گفته اند و سروده اند، اما نه آن چنان که "منوچهری" داد سخن داده است. دیوان "منوچهری" را که می گشاییم اولین شعرش که در بحر «رمل» آمده در وصف بهار است. او مدج «ابوالحسن»(1) را وسیله ای برای وصف بهار قرار می دهد. بهاری که زندگی آفرین و مظهر و نماد زیبایی هاست. و به راستی که قصیده ای زیبا، مطنطن و پُر نشاط است و در همین قصیده با نام بسیاری از آهنگ های موسیقی، گل ها و پرندگان آشنا می شویم.(2)
سپهری شاعر دوران معاصر ما از کسانی است که توانسته در سلوک خود با طبیعت، پیوند برقرار کند و از این طریق معشوقههای غزل فارسی را که جانفزاییشان در ظاهر محدود به خط و خال و چشم و ابرو میشد به سمت طبیعت سوق دهد تا عناصر حیات بخش زندگی مثل آب، درخت، گیاهان و گلها در شعرش روحفزا باشند. او توانست از طریق طبیعت خود را با بیکرانگی کل مرتبط کند. میگوید: ... من پر از نورم و شن/ و پر از دار و درخت/ پرم از راه از پل از رود از موج/ پرم از سایه برگی در آب... .
این نوشتار یک بررسی نمادشناسانه بر شعر سهراب سپهری است که از منظر حضور نمادین برخی از صور خیال که در عالم واقع، مابهازای آنها را گل مینامیم، مروری به برخی از شعرهای سهراب کرده است.
نیلوفر
گلی که بیشترین تاثیرگذاری و کاربرد را در شعر سپهری دارد، نیلوفر است. نیلوفر از گلهایی است که بهعلت ویژگیهای خاص خود در طبیعت باعث شده است که خصوصاً در دین بودا، نمادین به حساب آید، البته نمیتوان قدمت و تاثیرگذاری نیلوفر را محدود به بودا کرد زیرا در اسطورههای ایرانی داریوش در یک دستش عصای شهریاری دارد و در دست دیگرش گل نیلوفر آبی. (اسطوره در اشعار سهراب سپهری ص134) و یا در اساطیر کهن هندی، نیلوفر نشانه بزرگ آفرینش بوده است.(اسطوره در اشعارسهراب سپهری ص133( 1
برای این گل با توجه به ویژگیهای خاصاش اعتقاداتی نیز ایجاد شده است. اگرچه نیلوفر هر روز با طلوع خورشید باز و با غروب آن بسته میشود ولی صاحب برهان میآورد که: وقتی این گل بسته میشود، پرندهای داخل آن میرود و صبح در هنگام باز شدن پرنده از آن بیرون میپرد بدون اینکه هیچ آسیبی ببیند.(اسطوره در اشعار سهراب سپهری ص134(
نیلوفر عموماً نماد عارفی است که توانسته خود را از پستیها و آلودگیهای مادی رها کند، بدون آنکه وجود پاکش در این رهایی آغشته به کثافتها شده باشد زیرا نیلوفر هم از مرداب سر بیرون میکشد، بدون اینکه ذرهای گلبرگهایش با لجنها آلوده شده باشد. این گل وقتی خود را از لجنزار بیرون میکشد میتواند سهمش را از آفتاب بگیرد و شکوفا شود و این همانند نتیجه دریافتهای یک عارف پس از رسیدن به منبع حقیقت است.
در شعر نیلوفر، سپهری برای نخستین بار بهطور مستقیم به این گل اشاره میکند که شاید بتوانیم بگوییم که این شعر آغازگر دوره آشنایی او با بودیسم است.
در اینجا نیلوفر نماد شکوفایی و بیداری است که مژده رهایی از اندیشه سود و زیان زندگی را به شاعر میدهد. و بعد سپهری در مسیر عرفان، رهرویی میشود که با شناختهای اصیل از پستیها رها میشود.