تحقیق تربیت دینی کودکان در 42 صفحه با فرمت ورد بسیار جامع شامل بخش های زیر می باشد:
اُنس دینی
عادت دینی
معرفت دینی
عمل به آموخته‌های دینی
خودجوشی دینی
نیاز به تقویت نظارت اخلاقی
نیاز هم‌دلی و هم‌زبانی
ضرورت‌های پرورش دینی فرزندان
هدف از تربیت اسلامی چیست؟
راه رسیدن به جهان سالم
وظایف زن و مرد در ایجاد فضایی مطلوب برای پرورش صحیح فرزندان
توصیه‌های عملی دین برای تربیت فرزند
چند باید و نباید تربیتی
بهترین کار آن است که وقت فرزندان خود را به شیوه‌های زیر پر کنید
اهمیت دوره قبل از دبستان
سنین مهم در تربیت
نقشهای مهم خانواده
وراثت یا تربیت
صفات و خصایص والدین
جنبه آگاهی والدین
حقوق کودکان از نظر اسلام
دیدگاه معصومین درباره اهمیت تربیت کودک
بخش پنجم:نخستین وظایف والدین
اهمیت تغذیه با شیر مادر در احادیث
تبادل عاطفی روانی در تغذیه با شیر مادر
مدت و دوران شیر خوارگی
فطام ( از شیر گرفتن )
نکاتی چند درباره ی تغذیه کودکان
بهداشت کودک
مسکن کودک
فصل دوم :
بخش اول :وظایف والدین در جنبه معنوی و روانی
آغاز تربیت دینی
آموزش نبوت ،امامت و معاد به کودک
اُنس دینی:
نخستین مرحله‌ی تربیت دینی، اُنس دینی است. کودکی که در سال‌های نخست زندگی با قرآن و نماز خواندن پدر و مادر آشنا می‌شود و در سه یا چهار سالگی در کنار آنان جانمازی پهن می‌کند و به تقلید از آنان، قیام، رکوع و سجده برپا می‌کند، کم‌کم زمینه‌ای به نام اُنس و الفت دینی در او ایجاد می‌شود. وقتی فرزند شما در کنارتان سجده و رکوع کرد و سلام نماز را داد و شما دستش را به گرمی فشردید، پیشانی‌اش را بوسیدید و لب‌خند رضایت‌بخشی در صورت او شکوفا شد، به یادش می‌ماند که هر موقع این حرکات را انجام داده، از شما یک پاداش درونی و رضایت‌بخش دریافت کرده است. هر زمان با شما به مسجد آمد و شما مراعات کردید که به او سخت نگذرد و راحت و خوش‌حال باشد و ماندن خارج از حوصله‌ی او نباشد، این مراعات‌ها و ظرافت‌ها او را کم کم به نوعی وابستگی دینی گرایش خواهد داد که پایه‌ی آن اُنس والفت با دین است. ما در روان‌شناسی به این پدیده «conditioning» یا شرطی کردن می‌گوییم؛ به این صورت که اگر دو امر در مجاورت یکدیگر قرار بگیرد و با حضور یکی، دیگری هم حضور پیدا کند، کودک کم کم بین این‌ها پیوندی برقرار می‌کند که به آن «پیوند شرطی» گفته می‌شود. کودک در سال‌های بعد که زندگی مستقلی را دنبال می‌کند، هر وقت به یاد می‌آورد که وقتی نماز می‌خواند سیمای شما شاد می‌شد و او را تشویق می‌کردید، در او شوق و علاقه به دین ایجاد می‌شود.
2- عادت دینی:
وقتی کاری را بارها و بارها تکرار کردیم، این عمل در شخصیت ما نفوذ می‌کند و استوار و پایدار می‌شود، مثل عادت به نظم، سحرخیزی، مسؤولیت پذیری یا هر عادت دیگر. از خصوصیات مهم دوره‌ی کودکی و دبستان، عادت‌پذیری است. اگر شما در این سال‌ها همّت کنید و عادت ارزشمندی را در فرزند یا شاگردتان پدید بیاورید، در سال‌های بعد نیاری به صرف آن همه نیرو و هزینه نخواهد بود. در سنّ دبستانی عادت دینی بهتر جایگزین می‌شود. مثلاً با همت و مساعدت شما به کودکان اجازه‌ی نماز خواندن در مسجد می‌دهند؛ در حالی که هنوز نماز بر آنان واجب نیست، به آن‌جا می‌آیند و نماز می‌خوانند و به این ترتیب نوعی عادت و استمرار بر عمل در آنان پدید می‌آید.
ما باید بچه‌ها را به خواندن نماز اول وقت عادت دهیم و به آنان بیاموزیم که صبح‌ها قدری زودتر بیدار و آماده‌ی نماز شوند. هم‌چنین باید تلاش کنیم قرآن را در حدّ ظرفیت خود و بر اساس جاذبه‌هایی که ما برایشان ایجاد می‌کنیم حفظ کنند. حفظ آیات قرآن و سوره‌های کوتاه آن در سال‌های بعد در زندگی او تأثیر مثبتی دارد.
وقتی فرزندانمان به سن تکلیف رسیدند، باید مسائل شرعی و تکلیفی را برایشان بیان کنیم...
دانلود تحقیق تربیت دینی کودکان
