بررسی رابطه اضطراب و استرس اجتماعی با احساس تعلق نوجوانان پسر و دختردر مقطع تحصیلی متوسطه دوم به مدرسه در شهر بندرعباس بصورت ورد وکامل
چکیده
هدف پژوهش حاضر عبارت بود از بررسی رابطه بین اضطراب و استرس اجتماعی با احساس تعلق به مدرسه نوجوانان (پسر و دختر) شهر بندرعباس. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر دبیرستان¬ های شهر بندرعباس بودند که در سال 94-93 مشغول به تحصیل بودند. روش برآورد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران بود که به همین منظور 300 دانش آموز به روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ¬ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از پرسشنامه اضطراب و استرس (DASS) و مقیاس احساس تعلق به مدرسه براون و ایوانز (2002) برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری به روش همزمان برای تحلیل یافته ¬های پژوهش استفاه شد. نتایج تحلیل رگرسیون کلی (بدون تفکیک جنسیت) نشان داد که متغیر استرس اجتماعی با مقدار بتای 29/0- و متغیر اضطراب با مقدار بتای 39/0- در سطح آلفای 01/0 پیش بینی کننده معنی¬ داری برای احساس تعلق به مدرسه بودند. نتایج تحلیل رگرسیون در گروه پسران نشان داد که متغیر استرس اجتماعی با مقدار بتای 27/0- و متغیر اضطراب با مقدار بتای 47/0- در سطح آلفای 01/0 پیش بینی کننده معنی داری برای احساس تعلق به مدرسه بودند. نتایج تحلیل رگرسیون در گروه دختران نشان داد که متغیر استرس اجتماعی با مقدار بتای 25/0- و متغیر اضطراب با مقدار بتای 51/0 در سطح آلفای 01/0 پیش بینی کننده معنی داری برای احساس تعلق به مدرسه بودند. در مجموع یافته¬های این پژوهش نشان داد که دو متغیر استرس اجتماعی و اضطراب پیش بینی کننده معنی داری برای متغیر احساس تعلق به مدرسه در میان نوجوانان محسوب می¬شوند.
بررسی رابطه اضطراب و استرس اجتماعی با احساس تعلق نوجوانان پسر و دختردر مقطع تحصیلی متوسطه دوم به مدرسه در شهر بندرعباس
