مقدمه:
ورزش به عنوان یکی از مقولات اجتماعی پیوند دهنده میلیاردها انسان در اقصی نقاط عالم است و گاه در این نقش چنان قدرتمند ظاهر می گردد که ندرتاً بتوان مقوله ای چنان جذاب را در بین جماعت بشر یافت و نام برد که بتواند این چنین ایفای نقش کند، آن گاه که ورزش در قالب هنر و در اوج خلاقیت از چارچوب های متصوره بیرون می رود، انسان را در نهایت شگفتی به تحسین وامی دارد. گرایش این گونه انسانها به ورزش به لحاظ ماهیت آن آمیزه ای است از قدرت، استقامت، هنر و ریاضت، و لذت بردن از پرداختن و تماشای آن شاید تمایل فطری آدمی باشد به کمال مطلق، در میان ورزشها، آن دسته که شکل سنت و مذهب یافته اند، طبعاً دارای ابعاد دیگری می باشند که علاوه بر تمایل ذاتی به آنها ، تقدس نیز یافته اند، چرا که گذشته های فرهنگی ملل را تداعی میکند و حامل ویژگیهایی هستند که در تار و پود فرهنگ این ملتها بافته شده و در باورهای آنها جایگاهی ویژه دارد.
مبدأ کشتی به شروع حیات انسان برمی گردد از زمانهای بسیار دور کشتی پدیده ای کاملاً متفاوت با سایر پدیده هایی که امروزه آن را می شناسیم بوده است. در آن هنگام کشتی ورزش نبود که در اوقات فراغت انجام شود و یا وسیله ای برای تفریح باشد بلکه وسیله ای برای ادامه بقا بوده است و به کمک کشتی انسان می توانست از جان خود و خانواده اش دفاع کند سابقة کشتی معلوم نیست که از چه سرزمینی میباشد ولی در آثار مصریان چین، ایران، یونان و روم قدیم به آن اشاره شده است.
کشتی از مواردی است که در میان جوامع قدیم تا حال از منزلتی خاص برخوردار بوده آن گونه که زینت بخش اعیاد ملی و مذهبی و جشنها و حتی تعیین کنندة عرصه های کارزار ملت ها بوده است و آمیزه ای از سنت ها و تجددها میباشد و در حال حاضر نیز به عنوان ورزشی بسیاری از مردم جهان را مشغول کرده است.
تاریخچه کشتی:
ورزش کشتی از دوران باستان به شکلهای مختلف در اکثر کشورها، شهرها و قبایل برای مردم آشنا و شاید از دورانهای نخستین ظهور انسان بر روی کره زمین بوده، و در اوقات فراغت یا در جنگهای به شکل طبیعی و غریزه اجرا می شده است. بخشی از اوقات فراغت انسانهای اولیه به منظور کسب مهارت و آمادگی لازم، به کشتی گرفتن اختصاص می یافت، زیرا موقعیت و مقام مردانی که زورمندتر از بقیه بودند تا جایی که اینان رئیس و فرماندة بقیه می شدند.
در جنگهای دوران باستان، ابتدا پهلوانان هر لشکر، برای کشتی گرفتن به میدان مبارزه می رفتند. در قصص انبیا سخن از پهلوانانی به نام «سامسون» به میان میآید که قدرت بدنی خارق العاده ای داشت و می توانست با حیوانات نیرومندی مانند شیر، کشتی بگیرد و آنها را مغلوب قدرت خود سازد. کشتی را نیز به انبیا و اولیای خدا نسبت می دهند، نقل است که هر کشتی گرفتن از اولاد یعقوب پیغمبران بوده و حضرت یعقوب (ع) این علم را می دانسته و به فرزندان خود، به منظور گرفتن و دفع دشمن آموخته است. گفته اند که حضرت آدم (ع) 440 هنر می دانسته از جمله این هنرها، هنر کشتی گرفتن بوده است و در روایات آمده که حضرت حمزه سیدالشهدا که با کافران جنگ می کرد، اکثر دشمنان را با کشتی بر زمین می زد. و همچنین نقل دیگری است که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) با یکدیگر کشتی می گرفتند و مشوقین آنها حضرت رسول اکرم (ص) و جبرئیل بوده اند.